یک ستاره در هفت آسمان: پنجه های تیز و سفید بهرام

این پنجه های روشن و شگفت انگیز روی سیاره ی بهرام (مریخ) در اثر چه شکل گرفته است؟

در آغاز احتمال می رفت که این سازند سنگی انگشت-مانند، ته‌نشست های نمکی به جا مانده از بستر دریاچه ای باستانی باشد که اکنون خشک شده و از بین رفته، ولی اینک پژوهش های دقیقی که روی این انگشتان انجام گرفته، احتمالی بسیار ساده تر را نشان می دهد: خاکستر آتشفشانی.

بررسی رنگ دقیق این سازند نیز ریشه ی احتمالا آتشفشانی آن را نشان داد. به نظر می رسد مواد رنگ روشن بیش از مواد پیرامون دچار فرسایش شده اند، چیزی که نشانگر ماده ای بسیار کم چگالی است. تیرگی نامعمول ماسه های اطراف، بر پادسانی (تضاد) رنگ میان سنگ ها و ماسه ی پیرامون افزوده است.

تصویر بالا که حدود ۱۰ کیلومتر از سطح یک دهانه ی ۱۰۰ کیلومتری به نام دهانه ی پولاک را می پوشاند، به کمک "سامانه ی تصویربرداری تابش گرمایی" که روی فضاپیمای اودیسه ی بهرام نصب است گرفته شده. عکسی با پوشش پهنای بیشتر را در پایین می بینید
فضاپیمای اودیسه ی بهرام (مارس اودیسه) قدیمی ترین کاوشگر پیمایشی در مدار بهرام است که هنوز هم فعالیت دارد.