یک ستاره در هفت آسمان: هر سه دقیقه یک عکس از خورشیدگرفتگی

کوچک شد، کوچک تر شد، ناپدید شد!

این چیزی بود که ماه گذشته در سوالبارد نروژ، به هنگام خورشیدگرفتگی کامل دیده و احساس شد.

در تصویر امروز، نماهایی از همین خورشیدگرفتگی را می بینیم که هر سه دقیقه یک بار گرفته شده و سپس به شیوه ی دیجیتالی به هم افزوده شده اند، با یک نما از چشم انداز همان جا. [این چشم انداز را در اینجا هم دیده بودید: * تماشای خورشیدگرفتگی در هوای قطبی]

در پیش زمینه، چندین نفر از جستجوگران خورشیدگرفتگی که شماری از آن ها مجهز به دوربین های بسیار پیچیده ای هم هستند را غرق در تماشا می بینیم.

همچنان که این دو جرم آسمانی به هم نزدیک و نزدیک تر می شدند، بخش از خورشید توسط ماه پوشیده شد و این پوشیدگی رو به افزایش گذاشت. گفتنیست چون سوالبارد نروژ نزدیک به قطب شمال زمین جای دارد، از چشم انداز آن جا، ماه و خورشید در راستای افقی در آسمان به سوی هم می رفتند.

در نمای مرکزی، ماه به طور کامل چهره ی خورشید را پوشاند و محیط پیرامون روی زمین را ناگهان همچون شب تاریک کرد. هر چند کره ی ماه چهره ی سیمین شبانه اش را نداشت و تنها تاج گسترده ی خورشید گرداگرد آن را فراگرفته بود. گفتنی است، هنوز ۲.۵ دقیقه نگذشته بود که سطح خورشید دوباره آغاز به پدیدار شدن کرد.

خورشیدگرفتگی کلی بعدی در ماه مارس ۲۰۱۶ و از چشم مردمان جنوب آسیا رخ خواهد داد. چنان چه در نقشه ی زیر می بینید، در ایران رخ نمی دهد: