ویژگی های سطحی پلوتو روز به روز نمایان تر می شوند

* در این تصاویر، مقایسه ای میان تصویر پلوتو در تازه ترین رشته عکس هایی که دوربین شناسایی برد بلند فضاپیمای نیوهورایزنز (لوری، LORRI) در روزهای ۸ تا ۱۲ ماه می گرفته را با تصاویر همین دوربین در یک ماه پیش از آن می بینیم.

بر روی تصویر بکلیکید تا اندازه ی بزرگ تر آن را ببینید
تک تک آن ها را هم می توانید اینجا ببینید: بالایی-میانی-پایینی

نیوهورایزنز یا افق های نو همچنان که به سرعت رو به سامانه ی پلوتو به پیش می رود تا در نیمه ی ژوییه از نزدیکش بگذرد، در مدت یک ماه میان این دو رشته عکس، فاصله اش از پلوتو را از ۱۱۰ میلیون کیلومتر به ۷۵ میلیون کیلومتر کاهش داد.

تصاویر ماه آوریل -که آن ها را در دو مطلب این وبلاگ دیده بودید (اینجا و ویدیویی که از پیوندشان درست شده بود هم اینجا)- در سمت چپ نشان داده شده اند و تصاویر ماه می در سمت راست. همه ی این نماها چرخیده اند تا محور چرخش پلوتو در راستای عمودی (بالا به پایین) دیده شود، چنان چه در نمودار میانه ی چارچوب می بینید.

از آوریل تا می، با پیشروی فضاپیما، اندازه ی دیداری پلوتو هم بزرگ تر شده و تا حدود ۵۰ درصد گسترده تر دیده می شود.

پلوتو در هر ۶.۴ روز زمینی یک بار به گرد محورش می چرخد و در این تصاویر، ویژگی های سطح آن که به هنگام چرخش دگرگون می شوند را می توان دید.

این عکس ها چهار برابر گسترده تر از تصاویر خام دوربین لوری هستند و با بهره از شیوه ای به نام واپیچش تصویر (deconvolution) پرداخته شده اند (مورد پردازش قرار گرفته اند). در این شیوه، با وارونه کردن اثر پیچیدگی ها، تصاویر خام و پردازش نشده ای که به زمین فرستاده شده واضح و روشن می شود و بدین ترتیب ویژگی های سطح پلوتو نمایان تر می شوند.

واپیچش گاهی می تواند جزییاتی "دروغین" هم به تصویر بیافزاید، از همین رو ریزترین جزییات این نماها نیز باید با کمک عکس هایی که در چند هفته ی آینده از فاصله های نزدیک تر گرفته خواهد شد تایید شوند.

همه ی این عکس ها با بهره از یک مقیاس روشنایی خطی گرفته شده اند.

واژه نامه:

Pluto - New Horizons - Long Range Reconnaissance Imager - LORRI - rotational axis - Earth - deconvolution - linear brightness scale -

منبع: nasa 
خلاصه برگردان: یک ستاره در هفت آسمان