در تازه ترین ویدیوی نیوهورایزنز، اندازه ی پلوتو دو برابر می شود!
* گرچه برای رسیدن فضاپیمای نیوهورایزنز ناسا به پلوتو باید تا روز ۱۴ ژوئیه صبر کنیم، ولی با نزدیک تر شدن آن به پلوتو، گروه دانشمندان از هم اکنون در حال دستیابی به یافته های تازه و تازه تری درباره ی سامانه ی این سیاره ی کوتوله هستند.
در این ویدیو که روز ۲۲ ژوئن ۲۰۱۵ منتشر شده، پلوتو و شارون را از چشم فضاپیمای نیوهورایزنز یا افق های نوی ناسا می بینیم. نیوهورایزنز در روز ۱۴ ژوییه به نزدیک ترین فاصله از پلوتو خواهد رسید.
در یک رشته ی بلند از تصاویری که نیوهورایزنز یا افق های نو از ۲۹ می تا ۱۹ ژوئن با دوربین تلسکوپی شناسایی برد بلند خود (لوری، LORRI) گرفته، اندازه ی پلوتو و بزرگ ترین ماهش، شارون بیش از دو برابر می شود. اکنون دانشمندان گروه نیوهورایزنز با کمک افزایش سریعی که در کیفیت تصاویر پدید می آید دریافته اند که "نیمکره ای از پلوتو" که نیوهورایزنز به هنگام گذشتن از کنار آن، رو به فضاپیما خواهد بود، بیشترین گونهگونی در ویژگی های سطحی که تاکنون روی این سیاره ی کوتوله دیده شده را دارد. آن ها همچنین پی برده اند که شارون یک "قطب تیره" دارد: یک ناحیه ی تیره ی رازآمیز که گونه ای "کلاهک پاد-قطبی" را پدید آورده است [کلاهک های قطبی معمولا پوشیده از یخ، و سفیدرنگند].
آلن استرن، سربازرس نیوهورایزنز از بنیاد پژوهشی جنوب باختر در بولدر کلرادو می گوید: «این سامانه به راستی شگفت انگیز است. گروه علمی ما از آن چه روی نیمه ی نزدیکش می بیند به وجد آمده. هر ویژگی سطحی که روی این سیاره ی کوتوله می بینیم -از جمله تیره ترین و روشن ترین مناطق سطح- به ما می گویند که آن جا سرزمین شگفتی ها است!»
وی می افزاید: «و درباره ی شارون، وای! فکر نمی کنم کسی انتظار این را داشت که شارون رازی مانند یک سطح تیره روی قطبش داشته باشد. چه کسی چنین آرایشی به آن داده؟»
دانشمندان نیوهورایزنز برای آشکارتر کردن عکس های خام و پردازش نشده ای که فضاپیما به زمین فرستاده از ترفندی به نام واپیچش تصویر (deconvolution) بهره می برند. در این تصاویر تازه همچنین پادسانی (کنتراست) را نیز افزایش داده اند تا جزییات بیشتری نمایان شود. واپیچش گاهی می تواند جزییاتی "دروغین" هم به تصویر بیافزاید، از همین رو دانشمندان برای تایید این جزییات، این عکس ها را با کمک عکس های تازه ای که در روزهای آینده از فاصله های نزدیک تر گرفته خواهد به دقت بازبینی خواهند کرد تا ببینند آیا این جزییات وسوسه انگیز در آن ها هم دیده خواهد شد یا نه. نمای پلوتو در این تصاویر چندان کروی به نظر نمی رسد که واقعی نیست؛ این یک خطای دید است که در اثر ترکیب فرایند پردازش تصویر و تغییرات گسترده در درخشش سطح پلوتو پدید آمده.
جف مور، بازرس همکار و رهبر تصویربرداری گروه علمی نیوهورایزنز در مرکز پژوهشی ایمز ناسا در مانتین ویوی کالیفرنیا می گوید: «شناساییِ بیابهامِ بخش های تیره و روشن سطحی هم روی پلوتو و هم روی شارون نشانگر طیف گسترده ای از چشم اندازهای گوناگون روی هر دوی آن ها است. برای نمونه، لبه ی روشنی که روی پلوتو می بینیم شاید تهنشست های یخی باشند که دارند از یک کلاهک قطبیِ در حال تبخیر به جا می مانند، کلاهکی که اکنون در تابستان به سر می برد.»
فضاپیمای نیوهورایزنز که به اندازه ی یک پیانو است اکنون حدود ۴.۷ میلیارد کیلومتر از خورشید و تنها ۲۵ میلیون کیلومتر از پلوتو فاصله دارد. این فضاپیما و دستگاه های همراهش همگی در وضعیت خوبی هستند و معمولی و درست کار می کنند.
واژه نامه:
NASA - New Horizons - Pluto - piano - Long Range Reconnaissance Imager - LORRI - moon - Charon - hemispher - planet - dark pole - anti-polar cap - Alan Stern - Southwest Research Institute - wonderland - deconvolution - Earth - artifact - Jeff Moore - Ames Research Center - frost - polar cap - sun -
منبع: nasa
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان
0 دیدگاه شما:
ارسال یک نظر