زمین از پشت پرده شفقی

این تصویر در اندازه ی بزرگ تر

چه سیاره ی شگفت انگیزی! آیا این همان سیاره ی آرورا (شفق) است که آیزاک آسیموف درباره اش داستان‌سرایی کرده بود؟

نه! بی‌گفتگو، این سیاره ی زمین خودمانست که از درون ایستگاه فضایی بین المللی، و از پشت لایه ی شفق های تابناک دیده می شود.

این ایستگاه که در فراز حدود ۴۰۰ کیلومتری به گرد زمین می چرخد، خودش در لایه ی بالایی شفق هایی جای دارد که در روز ۲۳ ژوئن، از روی زمین هم دیده می شدند.

رنگ شفق ها نشانگر مولکول ها و اتم های برانگیخته در بخش های کم-چگالی لایه های بالای جو زمینند. برای نمونه در این تصویر، بیشترین رنگ، رنگ سبز است که مولکول های اکسیژن آن را پدید آورده اند. ولی بالاتر از آن، درست بالای افق ایستگاه، نوار شفق کمیاب تر سرخ فام را می بینیم که از "اتم های" اکسیژن تابیده است.

توفان زمین-مغناطیسی (ژئومغناطیسی) که این روزها جریان دارد در پی یک فوران تاجی روی خورشید و سپس برخورد توده های پلاسمای فوران شده به مغناطکره ی زمین آغاز شده است.

در همین زمینه: * شفق قطبی چیست؟ 

واژه نامه:

planet - planet - Earth - aurora - International Space Station - molecule - atom - oxygen - geomagnetic storm - coronal mass ejection - magnetosphere

منبع: apod.nasa.gov

برگردان: یک ستاره در هفت آسمان