من زنده ام، فقط به کمی خواب نیاز داشتم!

* یک کاوشگر اروپایی که سال گذشته پس از چند بار جهش بر سطح یک دنباله دار فرود آمده و سپس به خواب زمستانی فرو رفته بود، دوباره بیدار شده و با خانه تماس گرفته.

فیله بیدار شد!- این تصویر در اندازه ی بسیار بزرگ تر

به گفته ی مقام های ESA (سازمان فضایی اروپا)، فیله، کاوشگر سطح‌نشین این سازمان که در نوامبر گذشته از فضاپیمای روزتا جدا شده و بر سطح دنباله دار ۶۷پی/چوریموف-گراسیمنکو فرود آمده بود، دیروز (۱۳ ژوئن) خبر بیدار شدن خود را با پیامی ۸۵ ثانیه ای که به کمک روزتا به زمین فرستاد اعلام کرد. در همه ی هفت ماهی که از خاموشی فیله در پی فرود تاریخی‌اش در ۱۵ نوامبر می گذشت، این نخستین سیگنالی بود که از آن دریافت می شد.

مدیر پروژه ی فیله، استفان اولامک از مرکز هوافضای آلمان (DLR) در بیانیه ای گفت: «فیله وضع بسیار خوبی دارد. این کاوشگر آماده ی کار است.»

به گفته ی اولامک، فیله اکنون در محیطی با دماهای زیر ۳۵- سلسیوس است و توانی در حدود ۲۴ وات در دسترس دارد. چنان چه در گزارش اِسا آمده، این کاوشگر در پیام بیداری خود ۳۰۰ بسته داده به زمین فرستاد. بررسی این داده ها نشان داد که فیله به احتمال بسیار پیش از آن که نخستین سیگنالش در روز شنبه به زمین برسد فعال بوده ولی نتوانسته بوده با زمین تماس بگیرد.

در این عکس که فضاپیمای روزتا روز ۱۲ نوامبر ۲۰۱۴ گرفت، فیله، کاوشگر سطح‌نشین سازمان فضایی اروپا را می بینیم که از فضاپیمای مادر جدا شده و برای نشستن بر سطح دنباله دار ۶۷پی به سوی آن می رود. این کاوشگر ۶۰ ساعت پس از فرودش به خواب رفت و در ۱۳ ژوئن ۲۰۱۵ دوباره بیدار شد.

اولامک می گوید: «ما داده هایی قدیمی نیز دریافت کرده ایم، البته این سطح‌نشین نتوانسته بوده زودتر با ما تماس بگیرد.»

فیله (Philae)، یک کاوشگر به اندازه ی یک ماشین لباسشویی که با انرژی خورشیدی کار می کند، در روز ۱۲ نوامبر ۲۰۱۴ با جدا شدن از فضاپیمای مادر -روزتا- بر سطح دنباله دار ۶۷پی فرود آمد، ولی با کار نکردن سامانه ی لنگر زوبینی‌اش، روی سطح گیر نکرد و در نتیجه پس از نخستین برخورد با سطح، دو بار بر روی آن جهید تا این که سرانجام در سایه ی یک صخره آرام گرفت. باتری های فیله ۶۰ ساعت پس از فرودش تمام شدند و در ۱۵ نوامبر به خوابی زمستانی فرو رفت. [خواندید: * فیله نه یک بار، بلکه سه بار با سطح دنباله دار برخورد کرده بود]

در هفت ماه گذشته، دانشمندان ماموریت روزتا و فیله در اروپا امیدوار بوده اند که با نزدیک تر شدن دنباله دار ۶۷پی به خورشید، فیله هم بتواند نور کافی برای برخاستن از خواب اجباریش به دست آورد. به نظر می رسد این امیدها سرانجام به بار نشسته است.

این عکس ها را فضاپیمای روزتای سازمان فضایی اروپا گرفته. نماهای پیوست، نزدیک شدن فیله به دنباله دار ۶۷پی و جهیدن های آن در روز ۱۲ نوامبر ۲۰۱۴ را نشان می دهند. درباره ی این عکس بیشتر بخوانید: * گزارش تصویری از نخستین برخورد فیله به سطح دنباله دار. تصویر بزرگ تر

به گفته ی مقام های اِسا، فیله جزییات بیشتری درباره ی دنباله دار ۶۷پی برای در میان گذاشتن با دانشمندان روی زمین دارد.

این مقام ها در بیانیه ی خود نوشته اند: «اکنون دانشمندان چشم به راه تماس بعدی‌اند. هنوز بیش از ۸۰۰۰ بسته داده در حافظه ی انبوه فیله هست که آگاهی هایی درباره ی آن چه در روزهای گذشته برای آن روی دنباله دار ۶۷پی/چوریموف-گراسیمنکو رخ داده به گروه DLR خواهد داد.»

فضاپیمای روزتا در سال ۲۰۰۴ به سوی دنباله دار ۶۷پی به قضا پرتاب شد و ۶.۴ میلیارد کیلومتر را در بیش از ۱۰ سال پیمود تا به مقصد برسد. این فضاپیما در اوت ۲۰۱۴ به دنباله دار رسید و انتظار می رود تا ماه دسامبر به بررسی آن ادامه دهد.

در این عکسِ سازمان فضایی اروپا از دنباله دار ۶۷پی، پنج جایگاه نشان داده شده که بیشترین احتمال برای فرود فیله پس از جدا شدن از فضاپیمای روزتا در یکی از آن ها می رود. نقطه ی بالا، سمت چپ بیشترین شانس را برای این که فیله آنجا نشسته باشد دارد. تصویر بزرگ تر

واژه نامه:

comet - hibernation - European Space Agency - Philae - lander - Comet 67P/Churyumov-Gerasimenko - Rosetta - Earth - ESA - Stephan Ulamec - German Aerospace Center - DLR - solar-power - washing machine - Comet 67P - anchor - harpoon -

منبع: Space.com

برگردان: یک ستاره در هفت آسمان