ناوگانی از کاوشگرهای ناسا نیوهورایزنز را همراهی می کنند

* فضاپیمای نیوهورایزنز در روز ۱۴ ژوییه تنها و بی هیچ همراهی از کنار پلوتو می گذرد ولی در حقیقت ناوگانی از فضاپیماهای نزدیک تر به زمین، همراه با آن به تماشای این سیاره ی کوتوله نشسته اند.

برداشتی هنری که فضاپیمای نیوهورایزنز ناسا را در حال گذر از کنار پلوتو در روز ۱۴ ژوییه نشان می دهد. ناوگانی از کاوشگرهای ناسا در سامانه ی خورشیدی این گذر را دنبال خواهند کرد. تصویر بزرگ تر

از زمین تا کیوان، فضاپیماهای گوناگون ناسا چشمان خود را به بخش بیرونی سامانه ی خورشیدی دوخته اند. رصدهای برخی از آن ها چندیست که آغاز شده و حتی پس از گذشتن نیوهورایزنز از کنار پلوتو هم پایان نخواهد یافت. داده های گرد آمده از این ماموریت ها تکمیل کننده ی داده های نیوهورایزنز خواهد بود.

در کنار کیوان (زحل)، فضاپیمای کاسینی برای عکس گرفتن از پلوتو در همان روزِ گذر برنامه دارد (هر چند که پلوتو در نمایاب آن، تنها به اندازه ی یک نقطه ی ریز خواهد بود). ناسا اعلام کرده که با وجود نمای کوچک پلوتو از چشم کاسینی، سنجش های آن می تواند کارهای انجام شده توسط نیوهورایزنز را تکمیل کند.

ارل مایز، مدیر پروژه ی کاسینی در آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا در پاسادنای کالیفرنیا در بیانیه ای گفت: «گروه دانشمندان کاسینی از این که سال ها با فراهم کردن پشتیبانی های تصویری گاهگاهی برای نیوهورایزنز، در ناوبری آن به سوی پلوتو همکاری کرده اند خشنودند. فراهم آوردن یک نمای دیگر از این فضاپیما در حالی که دارد از درون سامانه ی پلوتو می گذرد [برای آن ها] عالیست.»

دو رصدخانه ی پرقدرت نزدیک تر به زمین هم نگاهشان را رو به بیرون خواهد گرداند. تلسکوپ فضایی اسپیتزر که هم-مدار با زمین و پشت سر آن، به گرد خورشید می چرخد از روز ۲۳ ژوییه (پس از گذر فضاپیما) یک رصد هفت روزه را آغاز خواهد کرد. تصاویر فروسرخ آن قرار است داده هایی درباره ی دگرگونی های احتمالی یخ های سطح پلوتو گرد آورد.

سپس در ماه اکتبر، فضاپیمای سیاره-یاب کپلر، که آن نیز در مدار پشت سر زمین به گرد خورشید می چرخد، برنامه های همیشگی خود را به مدت بی سابقه ی سه ماه تعطیل خواهد کرد. در این سه ماه، کپلر به جای جستجوی سیاره های فراخورشیدی، میزان نوری که از روی پلوتو و بزرگ ترین ماهش، شارون بازتابیده می شود را بررسی خواهد کرد. هدف از این بررسی، آگاهی بیشتر درباره ی جو و سطح پلوتو است که با جابجایی پلوتو در مدار کشیده و برون-مرکزش، می توانند به شدت تغییر کنند.

بزرگ ترین تلسکوپ هوابرد دنیا نیز از چند هفته پیش همراهی خود را آغاز کرده. رصدخانه ی پوش‌سپهری اخترشناسی فروسرخ (سوفیا، SOFIA) که یک تلسکوپ فروسرخ است، سوار بر یک هواپیمای ۷۴۷ در بلندای جو زمین پرواز می کند. این هواپیما در روز ۲۸ ژوئن در مسیری پرواز کرد که از چشم انداز زمین، یک ستاره را درست پشت پلوتو می دید. دانشمندان سپس سایه ای که از پلوتو در برابر این ستاره پدید آمده بود را بررسی کردند تا آگاهی بیشتری درباره ی میزان چگالی جو پلوتو و چگونگی ساختار آن به دست آورند.

تلسکوپ فضایی هابل هم از مدار نزدیک زمینِ خود رصدهایش از این سیاره ی کوتوله را ادامه می دهد. تلسکوپ هابل در گذشته، پیش و پس از پرتاب نیوهورایزنز به فضا در سال ۲۰۰۶، به یافته شدن چهار ماه پلوتو کمک کرده بود (نیکس، هیدرا، سربروس و استیکس).

واژه نامه:

New Horizons - Pluto - dwarf planet - Earth - Saturn - NASA - solar system - Cassini spacecraft - viewfinder - navigation - Earl Maize - Jet Propulsion Laboratory - Spitzer Space Telescope - infrared - planet - Kepler spacecraft - Earth-trailing orbit - exoplanet - Charon - moon - eccentric orbit - SOFIA - Stratospheric Observatory for Infrared Astronomy - 747 aircraft - airplane - star - Hubble Space Telescope - low Earth orbit - Nix - Hydra - Kerberos - Styx

منبع: Space.com

برگردان: یک ستاره در هفت آسمان