دم های دنباله دار و رد ستارگان

این تصویر در اندازه ی بزرگ تر

دنباله دار پان استارز (یا C/2014 Q1) پس از نمایش در افق باختری در شامگاهان تابستانی نیمکره ی شمالی، اکنون در بخش های بالاتر در آسمان زمستانی نیمکره ی جنوبی هم دیده می شود.

این دنباله دار که اکنون میهمان بخش درونی سامانه ی خورشیدی است، در اوت ۲۰۱۴ در برنامه ی پیمایشی پُربازده پان استارز (panSTARRS) یافته شد. [تاکنون چندین دنباله دار با نام پان استارز و پسوندهای گوناگون یافته شده اند که چند تا از آن ها را در این وبلاگ هم دیده اید-م]

در این تصویر که روز ۱۷ ژوییه از رصدخانه ای در مکای، کویینزلند استرالیا گرفته شده، این دنباله دار را با دُم های رنگارنگش می بینید. میدان دید این چشم انداز بیش از یک درجه را می پوشاند.

دنباله دار پان استارز که به سرعت در آسمان به پیش می رود، ۲ روز پس از گرفته شدن این عکس به نزدیک ترین فاصله از زمین رسید.

این نمای تلسکوپی با حرکت سریع دنباله دار تراز شده و از همین رو، ستارگان کم نور صورت فلکی خرچنگ (سرطان) در پشت دنباله دار، ردهایی کوتاه از خود به جا گذاشته اند.

دم های یونی آبی فام پان استارز که دستاورد باد خورشید است، یکراست از خورشید دور می شوند. ولی دم غباری زردفام آن که افشان تر هم هست، از فشار نور خورشید در پشت سر دنباله دار، در راستای مدارش از آن بیرون زده است.

این دنباله دار اکنون هدف خوبی برای دوربین های دوچشمی از عرض های جنوبی است و در چند روز آینده نزدیک سیاره های ناهید، مشتری و ستاره ی درخشان شیردل (قلب الاسد) دیده خواهد شد.

واژه نامه:

Comet PanSTARRS - C/2014 Q1 - inner Solar System - panSTARRS survey - tail - Home Observatory - planet - Earth - constellation Cancer - trail - ion tail - Sun - solar wind - dust tail - comet - binoculars - Venus - Jupiter - star - Regulus

منبع: apod.nasa.gov

برگردان: یک ستاره در هفت آسمان