سحابی کوسه

این تصویر در اندازه ی بزرگ تر

هیچ یک از دریاهای زمین به آن اندازه بزرگ نیست که بتواند سحابی کوسه را در خود جا دهد.

البته این درنده ی کیهانی هیچ خطری برای ما ندارد زیرا تنها از گاز و غبار میان ستاره ای تشکیل شده.

غبارهای تیره ای مانند آنچه اینجا دیده می شود تا اندازه ای مانند دود سیگارند و در جو سرد (کم دمای) ستارگان غول پیکر ساخته می شوند.

ستارگان بزرگ که از رُمبش گرانشی همین گونه از ابرهای غبار و گاز مولکولی پدید می آیند، با پرتوهای پرانرژی و بادهای پرسرعت خود، گاز و غبار پیرامونشان را پس می زنند و به این شیوه ابر مادریشان را تراشیده و ساختارهایی پیچیده در آن پدید می آورند.

گرمایی که این ستارگان تولید می کنند هم ابر مولکولی تیره ی پیرامونشان را تبخیر می کند و هم باعث می شود گاز هیدروژن محیط پراکنده شده و نیز به رنگ سرخ بدرخشد.

در هنگامه ی این از هم پاشیدگی های کیهانی، ما انسان ها می توانیم تخیلمان را به کار گرفته و این ابرهای بزرگ را به نماهایی آشنا تشبیه کنیم، همان کاری که با ابرهای درون جو زمین می کنیم.

سحابی کوسه که چند سحابی غباری کوچک تر از جمله "سحابی تاریک لیندز ۱۲۳۵" و "ون دن برگ ۱۴۹" و "ون دن برگ ۱۵۰" را در بر گرفته، نزدیک به ۱۵ سال نوری گستردگی دارد و با فاصله ی حدود ۶۵۰ سال نوری از زمین، در راستای صورت فلکی قیفاووس (پادشاه اتیوپی) دیده می شود.

در تصویر دوم، جای این سحابی های کوچک تر نشان داده شده:

 

واژه نامه:

Shark Nebula - Earth - cigarette smoke - star - stellar wind - molecular cloud - hydrogen - Lynds Dark Nebula 1235 - Van den Bergh 149 - Van den Bergh 150 - constellation of Cepheus - King of Aethiopia

منبع: apod.nasa.gov

برگردان: یک ستاره در هفت آسمان