دو کهکشان در آستانه پیوند ابدی

این تصویر در سه اندازه ی دیگر: بزرگ- بزرگ تر (۶.۷ مگ)- بسیار بزرگ تر (۹.۷ مگ)

امروزه دانشمندان می دانند که فرآیند برهمکنش و یکی شدن کهکشان ها یا به اصطلاح "ادغام کهکشانی" نقش بزرگی در فرگشت و دگرگونی کهکشان ها و به ویژه، پدید آمدن کهکشان های بیضیگون دارند. ولی شمار سامانه های برهمکنشیِ به اندازه ی کافی نزدیک که بتوانیم آن ها را به دقت بررسی کنیم چند تایی بیشتر نیست. جفت کهکشان برهمکنشی که در این تصویر می بینید و به نام NGC ۳۹۲۱ شناخته می شود، یکی از همین کم‌شمار سامانه هاست.

NGC ۳۹۲۱ در صورت فلکی خرس بزرگ (به عربی: دب اکبر)، از دو کهکشان قرص‌گونه تشکیل شده که در واپسین گام های نبرد خود به سر می برند و چیزی به یکی شدنشان نمانده. مشاهدات نشان می دهد که این دو کهکشان تقریبا هم-جرم بوده و حدود ۷۰۰ میلیون سال است که با هم گلاویز شده اند. ریخت‌ِ آشفته، دنباله ها، و حلقه هایی که از ویژگی های پس از برخوردند آشکارا در تصویر به چشم می خورد.

برخورد این دو کهکشان به توفانی از ستاره زایی انجامیده به گونه ای که نماهای گذشته ی تلسکوپ هابل بیش از ۱۰۰۰ خوشه ی ستاره ای جوان و درخشان را آشکار کرده که به تازگی زندگی خود را در قلب این جفت کهکشان آغاز کرده اند.

واژه نامه:

elliptical galaxy - NGC 3921 - constellation of Ursa Major - The Great Bear - disc galaxy - morphology - tail - loop - Hubble - star cluster - galaxy

منبع: spacetelescope

برگردان: یک ستاره در هفت آسمان