تکه پاره های درخشانی که از پیکر یک ستاره بر جا مانده

این تصویر در اندازه ی بزرگ تر

این رشته های گاز برانگیخته که از آسمان سیاره ی زمین در صورت فلکی ماکیان را با نمای آشفته ولی برافروخته ی خود آراسته اند، بخشی از سحابی "پرده" در فاصله ی ۱۴۷۰ سال نوری زمینند. [همه ی آن را اینجا ببینید: * آنچه پس از ۹ هزاره، از انفجار ستاره ای به جا مانده]

خود سحابی پرده پسمانده ی بزرگ یک ابرنواختر است، ابری گسترنده که از انفجار مرگبار یک ستاره ی بزرگ بر جای مانده. نور انفجار آن ابرنواختر بیش از ۵۰۰۰ سال پیش به زمین رسیده بود. موج شوک میان ستاره ای که در پی این رویداد سهمگین و فاجعه بار پدید آمد در فضا به پیش رفت و با برخورد به مواد میان ستاره ای، آن را برانگیخت.

این افروزه ها (رشته های برافروخته) در واقع بیشتر مانند چین هایی بلند در یک برگه هستند که تقریبا از لبه دیده می شود، و به گونه ی چشمگیری، تابش اتم های یونیده ی هیدروژن (سرخ) و گوگرد (سبز)، و اکسیژن (آبی) آن از هم جدا شده است.

سحابی پرده که به نام حلقه ی ماکیان هم شناخته می شود، اکنون پس از چند هزار سال پهنه ای به اندازه ی حدود ۳ درجه، یا تقریبا ۶ برابر قطر ماه کامل را در آسمان زمین می پوشاند.

مجموعه ی این افروزه ها با هم به نام سه‌گوش پیکرینگ یا مثلث پیکرینگ (برگرفته از نام چارلز پیکرینگ، مدیر رصدخانه ی کالج هاروارد) خوانده شده و با نام NGC ۶۹۷۹ نیز رده بندی شده اند، ولی شاید نام مناسب تر برای آن ها گردگیر سه‌گوش ویلیامینا فلمینگ باشد.

واژه نامه:

filament - planet - Earth - constellation of Cygnus - Veil Nebula - supernova remnant - star - supernova - shock wave - ionized - hydrogen - sulfur - atom - oxygen - Cygnus Loop - full Moon - Pickering's Triangle - Harvard College Observatory - NGC 6979 - Williamina Fleming - Triangular Wisp

منبع: apod.nasa.gov

برگردان: یک ستاره در هفت آسمان