کهکشانی در چنگ غبارهای کیهانی

این تصویر در اندازه ی بزرگ تر

آیا این کهکشان در تاری از گرد و غبار به دام افتاده؟ نه! این کهکشان بسیار دورتر از این گرد و غبارهاست و در دوردست پس زمینه جای دارد.

این چشم انداز خوش ترکیب کیهانی که پر از ستارگان پرنور و پیکره های شبح‌وار است، پهنه ای از آسمان به اندازه ی تقریب یک قرص کامل ماه را در راستای صورت فلکی اسب بالدار می پوشاند.

گفتن ندارد که ستارگان درخشان درون تصویر که تیزی های پراش دارند، از ستارگان کهکشان خودمانند و این تیزی هایشان هم دستاورد تکیه گاه های درونی تلسکوپ های بازتابی است.

غبارهای درون تصویر هم بخشی از ابرهای کم نور ولی فراگیرِ غبار میان‌ستاره ای هستند که بر فراز صفحه ی کهکشان راه شیری شناورند و به گونه ی محوی، ترکیب نور همه ی ستارگان کهکشان را باز می تابانند. این ابرها به نام ابرهای پَرسای (سیروس) فراز بالا یا "سحابی های روان یکپارچه" خوانده می شوند و ابرهای مولکولی را هم در میان خود دارند.

ابر افشانی که این چشم انداز را در بر گرفته، با عنوان MBM ۵۴ رده بندی شده و فاصله اش از ما کمتر از ۱۰۰۰ سال نوریست. (این ابر هم یکی از همان ابرهای بالای کهکشانست)

کهکشانی که به نظر می رسد در این غبارها گرفتار شده، کهکشان مارپیچی خیره کننده ی NGC ۷۴۹۷ است که حدود ۶۰ میلیون سال نوری از ما فاصله دارد. این کهکشان که نزدیک میانه ی چارچوب و تقریبا از لبه دیده می شود هم گویی با بازوهای مارپیچی و رگه های غبارش، رنگ های ستارگان و گرد و خاک راه شیری را باز می تاباند.

واژه نامه:

galaxy - star - Full Moon - constellation Pegasus - diffraction - reflecting telescope - Milky Way galaxy - interstellar dust - galactic plane - high latitude cirrus - integrated flux nebula - molecular cloud - MBM 54 - spiral galaxy - NGC 7497 - edge-on - spiral arm - dust lane

منبع: apod.nasa.gov

برگردان: یک ستاره در هفت آسمان