ابرهای برافروخته در دل سحابی روح

این تصویر در اندازه ی بزرگ تر

در این نمای نزدیک کیهانی، ژرفای درون سحابی روح را می بینیم.

ابرهای تیره و کدر غبار که لبه هایشان با پشته هایی از گازهای برافروخته نمایان شده به نام IC ۱۸۷۱ شناخته می شوند.

این میدان دید تلسکوپی حدود ۲۵ سال نوری پهنا دارد و تنها بخش کوچکی از سحابی های بسیار بزرگ ترِ قلب و روح را می پوشاند.

این مجموعه ی ستاره ساز با فاصله ی ۶۵۰۰ سال نوری از زمین، درون بازوی مارپیچی برساووشِ کهکشان راه شیری جای داشته و در آسمان سیاره ی زمین در راستای صورت فلکی ذات الکرسی (خداوند اورنگ) دیده می شوند.

خود ابرهای چگال IC ۱۸۷۱ در اثر بادها و پرتوهای پرانرژی ستارگان بزرگ و جوانی که درونشان به دنیا آمده تراشیده شده و به این پیکره در آمده اند.

رنگ آمیزی این تصویر بر پایه ی رنگ هایی است که در عکس های تلسکوپ هابل برای نشان دادن مناطق ستاره زایی به کار می رود.

در همین زمینه: * سحابی قلب و سحابی روح 

واژه نامه:

IC 1871 - Soul Nebula - Heart and Soul nebulae - Perseus spiral arm - Milky Way - planet - Earth - constellation Cassiopeia - star formation - palette - Hubble

منبع: apod.nasa.gov

برگردان: یک ستاره در هفت آسمان