کهکشانی در مرکز دیاپازون هابل

این تصویر در اندازه ی بزرگ تر

کهکشانی که اینجا می بینید Mrk 820 (مارکاریان ۸۲۰) نام دارد و در رده ی کهکشان های عدسی جای گرفته است: رده ی S0 در دیاپازون هابل.

دیاپازون هابل که آن را در تصویر دوم می بینید، برای دسته بندی کهمشان ها بر پایه ی ریخت‌شناسی آن ها به کار می رود. کهکشان های بیضی که در آسمان مانند توده هایی صاف و هموار دیده می شوند، در دسته ی دیاپازون جای می گیرند. بالا یا پایین بودن آن ها روی دسته هم بستگی به چگونگی بیضی بودنشان دارد، به این ترتیب که هر چه پیکرشان به یک کُره نزدیک تر باشد از شاخه های دیاپازون دورتر می شوند و هر چه تخم مرغی تر باشند، بالاتر جای گرفته و به دو شاخه ی دیاپازون نزدیک تر می شوند. دو شاخه ی دیاپازون هم جایگاه کهکشان های مارپیچی میله ای و بدون میله هستند.

کهکشان های عدسی‌ای مانند مارکاریان ۸۲۰ در منطقه ی میان بیضیگون ها و مارپیچی ها جای می گیرند، درست در نقطه ای که دو شاخه از هم جدا می شوند. با نگاهی دقیق تر به پیکره ی مارکاریان ۸۲۰، می توانیم نشانه های یک ساختار مارپیچی را در دل هاله ای دایره ای از ستارگان ببینیم.

نمودار ریخت شناسی کهکشان ها (دیاپازون هابل)

در سرتاسر این چشم انداز پیرامون مارکاریان ۸۲۰، کهکشان های پرشمار و بسیار گوناگونی به چشم می خورد که تقریبا همه ی رده های کهکشانی در دیاپازون هابل را می توان در میانشان یافت، هم بیضی و هم مارپیچی. بیشتر لکه ها و نقطه ها کهکشان هایی در دوردستند، ولی جرم بسیار درخشانی که در پایین چارچوب دیده می شود، ستاره ای در پیش زمینه به نام TYC 4386-787-1 است که در کهکشان خودمان جای دارد.

مارکاریان ۸۲۰ با فاصله ی ۳۰۰ میلیون سال نوری از زمین، در صورت فلکی گاوران (عوا) جای دارد. نگارشی از این تصویر توسط کاربر جودی اشمیت وارد رقابت های پردازش تصویر گنج های پنهان هابل شده.

واژه نامه:

galaxy - Mrk 820 - lenticular galaxy - S0 - Hubble Tuning Fork - morphology - elliptical - spherical - unbarred - barred - spiral - star - TYC 4386-787-1 - Hubble's Hidden Treasures - Judy Schmidt

منبع: spacetelescope

برگردان: یک ستاره در هفت آسمان