پرورشگاه ستارگان در صورت فلکی برساووش

این تصویر در اندازه ی بزرگ تر

سحابی بازتابی NGC۱۳۳۳ در نور دیدنی (مریی)، عمدتا به رنگ آبی ویژه ای که در اثر بازتاب نور ستارگان از روی گرد و خاک پدید آمده دیده می شود. این سحابی با فاصله ی ۱۰۰۰ سال نوری از زمین در صورت فلکی قهرمانانه ی برساووش و بر لبه ی یک ابر مولکولی بزرگ و ستاره زا جای دارد.

گستردگی این تصویر نمای نزدیک خیره کننده، در فاصله ی برآوردی NGC۱۳۳۳ کمی بیش از ۱۵ سال نوریست و تقریبا به اندازه ی دو قرص کامل ماه را در آسمان سیاره ی زمین می پوشاند.

در این تصویر جزییاتی از این منطقه ی پرگرد و خاک را می بینیم به همراه نقاطی با رنگ متضاد سرخ. این نقاط سرخ فام، اجرام هربیگ-هارو را در بر دارند، فواره ها و گازهای برانگیخته ی درخشانی که از ستارگان نوزاد بیرون زده. در حقیقت، NGC۱۳۳۳ صدها ستاره با سن کمتر از یک میلیون سال در خود دارد که بیشترشان هنوز پوشیده در غبار فراگیر ستاره ای بوده و از چشم تلسکوپ های نور دیدنی پنهانند.

این محیط آشفته و پرهرج و مرج شاید همانند محیطی باشد که خورشید خودمان ۴.۵ میلیارد سال پیش در آن به دنیا آمد.

در همین زمینه: * ابرهای برساووش 

واژه نامه:

NGC 1333 - reflection nebula - constellation Perseus - star-forming - molecular cloud - full moon - Herbig-Haro - stardust - Sun

منبع: apod.nasa.gov

برگردان: یک ستاره در هفت آسمان