از پشت مِه یک کهکشان

این تصویر در دو اندازه ی بزرگ تر: ۶.۱ مگابایت- ۹.۵ مگابایت

مانند یک فانوس دریایی که از پشت مه دیده شود، هسته ی درخشان NGC ۲۷۶۸ هم در این تصویر تلسکوپ فضایی اِسا/ناسای هابل به آرامی رو به بیرون کم نورتر شده و کم کم به هاله ی سفید و رنگ پریده ای تبدیل شده است.

NGC ۲۷۶۸ یک کهکشان بیضیگون در صورت فلکی خرس بزرگ (دب اکبر) و به فاصله ی ۶۰ میلیون سال نوری از زمین است. این کهکشان توده ای غول پیکر از ستارگانست که در قلمرو یک منطقه ی مرکزی درخشان گرد آمده اند، جایی که یک ابَرسیاهچاله (سیاهچاله ی ابرپرجرم) با جریان پیوسته ی گاز و غباری که از سوی کهکشان میزبانش به سوی آن روان است، سوروساتی برای خود به راه انداخته. از این نظر، NGC ۲۷۶۸ یک کهکشان سیفرت به شمار می آید، کهکشانی فعال که هسته اش به جز نور دیدنی (مریی)، پرتوهای X و رادیویی نیز می گسیلد.

یکی دیگر از ویژگی های این کهکشان توده ای از گردو غبار است که عمود بر صفحه ی کهکشان، از مرکز آن بیرون زده و به بالا رفته. این گردو غبار یک جفت فواره ی متقارن و S-مانند را پنهان کرده، فواره هایی که در اثر فروکشیده شدن مواد به درون سیاهچاله از آن بیرون زده اند.

واژه نامه:

lighthouse - fog - NGC 2768 - NASA - ESA - Hubble Space Telescope - elliptical galaxy - constellation of Ursa Major - The Great Bear - star - supermassive black hole - galaxy - plane - symmetrical

منبع: spacetelescope

برگردان: یک ستاره در هفت آسمان