یک مارپیچی درخشان بر زمینه ای پر از کهکشان
 |
| این تصویر در دو اندازه ی بزرگ تر- بسیار بزرگ تر (۳.۲۵ مگ) |
کهکشان مارپیچی زیبا، بزرگ و درخشان مسیه ۱۰۶ در مرکز این چشم انداز کیهانی پر از کهکشان خودنمایی می کند.
میدان دید این نمای تلسکوپی پهنه ای به اندازه ی دو درجه از آسمان را در راستای صورت فلکی شمالی تازی ها (سگان شکاری)، نزدیک دسته ی ملاقه ی خرس بزرگ (دب اکبر) می پوشاند.
ام۱۰۶ که به نام NGC ۴۲۵۸ نیز شناخته می شود و ۲۳.۵ میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد، با پهنای ۸۰ هزار سال نوری بزرگ ترین عضو گروه کهکشانی Canes II یا "تازی های ۲" است.
ام۱۰۶ کهکشان به نسبت دوری است ولی از فاصله ی دقیقش آگاهیم، تا اندازه ای به این خاطر که دانشمندان توانسته اند این فاصله را با ردگیری پرتوهای چشمگیر لیزرِ ریزموج (میزر) این کهکشان به طور مستقیم اندازه بگیرند. تابش میزر که پدیده ای بسیار کمیاب است ولی به گونه ی طبیعی رخ می دهد، در این کهکشان توسط مولکول های آبِ درون ابرهای مولکولی که به گرد هسته ی فعال آن می چرخند تولید می شود.
در این چشم انداز یک کهکشان مارپیچی برجسته ی دیگر به نام NGC ۴۲۱۷ را هم می بینیم که پایین، سمت راست ام۱۰۶ و تقریبا از لبه دیده می شود. فاصله ی NGC ۴۲۱۷ که به دقت فاصله ی ام۱۰۶ اندازه گیری نشده، چیزی نزدیک به ۶۰ میلیون سال نوری برآورد شده.
درباره ی این کهکشان خوانده بودید: * نمایش آتش بازی یک کهکشان
-------------------------------------------------
تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
واژه نامه:
Messier 106 - galaxy - constellation Canes Venatici - Big Dipper - NGC 4258 - M106 - Canes II - galaxy group - maser - microwave laser - water - molecule - molecular cloud - active galactic nucleus - spiral galaxy - edge-on - NGC 4217
منبع: apod.nasa.gov
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان
0 دیدگاه شما:
ارسال یک نظر