نمای فروسرخ از مرکز کهکشان خودمان
 |
| این تصویر در اندازه ی کامل |
مرکز کهکشان ما جای شلوغی است که در نور دیدنی (مریی)، بخش بزرگی از آن پشت غبارهای تیره و کدر پنهان شده. ولی در طیف فروسرخ، گرد و غبار بیش از آن که بپوشاند، می درخشد و همین اجازه ی ثبت نزدیک به یک میلیون ستاره را در این تصویر داده است.
خود مرکز کهکشان که در فاصله ی ۳۰ هزار سال نوری زمین و در صورت فلکی کمان (قوس) جای دارد، در سمت چپ دیده می شود.
رگه ی قطری از غبار تیره که در تصویر دیده می شود صفحه ی کهکشان راه شیری را نشان می دهد، صفحه ای که خورشید خودمان هم در آن به گرد مرکز کهکشان می چرحد.
رگه ی قطری از غبار تیره که در تصویر دیده می شود صفحه ی کهکشان راه شیری را نشان می دهد، صفحه ای که خورشید خودمان هم در آن به گرد مرکز کهکشان می چرحد.
ذرات غبار که نور ستارگان را می درآشامند (جذب می کنند) در جَوِ ستارگانِ سردِ غول سرخ پدید می آیند و کم کم ابرهای مولکولی را می سازند.
ناحیه ای که درست مرکز کهکشان را در بر گرفته، در محدوده ی امواج رادیویی و پرتوهای پرانرژی می درخشد و به باور اخترشناسان یک سیاهچاله ی بزرگ در آن لانه کرده است.
-------------------------------------------------
تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
واژه نامه:
Galactic Center - constellation of the Archer - Sagittarius - Galactic Plane - Milky Way Galaxy - Sun - red giant - star - molecular cloud - radio - black hole
منبع: apod.nasa.gov
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان
0 دیدگاه شما:
ارسال یک نظر