نمای دگرگونِ «ابر بزرگ ماژلان» در نور فروسرخ

این تصویر در اندازه ی بزرگ تر

ابرهای غبار کیهانی در سرتاسر این نمای فروسرخ که از ابر بزرگ ماژلان (یا ابر ماژلانی بزرگ)، کهکشان ماهواره ایِ راه شیری ثبت شده موج می زند.

در واقع، این تصویر چشمگیر که همگذاری‌ای از عکس های تلسکوپ های فضایی هرشل و اسپیتزر است، نشان می دهد که این کهکشان کوتوله ی همسایه، انباشته از ابرهای گرد و غبار است، بسیار همانند گرد و غباری که صفحه ی کهکشان خودمان را پر کرده.

از روی دماهای این گرد و غبار می توان کنش های ستاره زایی را ردیابی نمود. داده های اسپیتزر به رنگ آبی نشانگر غبار گرمی است که از پرتوی ستارگان جوان گرما گرفته. سهم دستگاه هرشل در داده های این تصویر هم به رنگ سرخ و سبز نمایان شده و تابش غبار موجود در مناطق سردتر و نیمه گرمی را نشان می دهد که فرآیند ستاره زایی در آن ها یا تازه آغاز شده یا تازه به پایان رسیده.

از آن جایی که ابر بزرگ ماژلان سرشار از غبار است، چهره ی فروسرخش عمدتن تابش این غبار را می نمایاند و از همین رو با چهره ی آن در نور دیدنی (مریی) تفاوت دارد. ولی سحابی پرآوازه ی رتیل در این کهکشان، در همین نمای فروسرخ نیز آشکارا به چشم می آید: درخشان ترین ناحیه در سمت چپ میانه ی کهکشان.

گستردگی ابر بزرگ ماژلان که تنها ۱۶۰ هزار سال نوری از زمین دور است، به حدود ۳۰ هزار سال نوری می رسد.

-------------------------------------------------
تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
https://telegram.me/onestar_in_sevenskies

واژه نامه:

Infrared - Large Magellanic Cloud - dust cloud - Milky Way - satellite galaxy Herschel Space Observatory - Spitzer Space Telescope - dwarf galaxy - plane - star forming - star formation - galaxy - Tarantula Nebula

منبع: apod.nasa.gov

برگردان: یک ستاره در هفت آسمان