کهکشان مارپیچی بدرفتار!

* کهکشان مارپیچی که در سمت چپ این تصویرِ تلسکوپ فضایی اِسا/ناسای هابل از لبه دیده می شود، با وجود نمای ساده و بی ادعایش، در واقع کهکشانی بسیار چشمگیر و نامعمول است.
این تصویر در اندازه ی بزرگ تر
این کهکشان خیره کننده با نام LO95 0313-192 که با یک میلیارد سال نوری فاصله از ما، در صورت فلکی جوی دیده می شود، دارای پیکره ای مارپیچی همانند راه شیری خودمان است، با یک کوژی مرکزی بزرگ، و بازوانی آراسته به گازهای برافروخته و رگه های پرپشت غبار تیره. همدم آن که در سمت راست چارچوب خودنمایی می کند، نامش از آن هم بی احساس تر است: [LOY2001] J031549.8-190623.

این یک همگذاری از تصویر هابل و تصویر آرایه ی
بسیار بزرگ است. اندازه ی بزرگ تر
"فواره های کهکشانی" برون‌ریزی های فراداغی هستند که با سرعتی نزدیک به سرعت نور بیرون می زنند. این پدیده ها از دیرباز به عنوان ویژگی های هسته ی کهکشان های بیضیگون غول پیکر، و همچنین کهکشان های برخوردی و ادغام شونده شناخته می شدند. ولی اخترشناسان در یافته ای نامنتظره دریافته اند که LO95 0313-192 هم دارای فواره های رادیویی نیرومندیست که از مرکزش به بیرون می پاشند! این کهکشان به نظر می رسد دو ناحیه ی دیگر هم دارد که به شدت در طیف رادیویی پرتو می افشانند و آن را از این هم کمیاب تر کرده اند.

فواره های این کهکشان در این تصویر دیده نمی شوند ولی در یکی از عکس های پیشین هابل نمایانده شده بودند [عکس دوم]. این کهکشان نخستین بار در سال ۲۰۰۳ یافته شد و شناسایی آن آغازگر کاوش هایی در چند سال گذشته بود که به کشف سه کهکشان مارپیچی دیگر با فواره های رادیویی انجامید. 

این رده ی رو به گسترش از مارپیچی های نامعمول پرسش هایی مهم درباره ی چگونگی شکل گیری فواره ها در کهکشان ها، و چگونگی بیرون پاشیدن آن ها به فضا پیش کشیده.

-------------------------------------------------
تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:

واژه نامه:
edge-on - spiral galaxy - NASA - ESA - Hubble Space Telescope - constellation of Eridanus - LO95 0313-192 - Milky Way - bulge, - arm - [LOY2001] J031549.8-190623 - Jet - elliptical galaxy - radio jet - radio - spectrum -

منبع: spacetelescope

0 دیدگاه شما:

Blogger template 'Browniac' by Ourblogtemplates.com 2008

بالای صفحه