نقش ماه در میزان بارش باران

* زمانی که ماه در بالای آسمان است، برآمدگی هایی در جو زمین پدید می آورد که به دگرگونی های نامحسوسی در میزان بارش باران روی سطح زیرش می انجامد.

بر پایه ی پژوهش تازه ی دانشگاه واشنگتن که در نشریه ی جئوفیزیکال ریسرچ لترز منتشر شده، نیروی گرانش ماه در میزان بارندگی تاثیر دارد- هرچند اندک.

داده های ماهواره ای از مناطق استوایی، میان ۱۰ درجه ی جنوبی و ۱۰ درجه ی شمالی، نشان دهنده ی اُفت اندکی در بارندگی در زمان هاییست که ماه درست بالای سر یا درست زیر پا (در آن سوی سیاره) در آسمان جای دارد. چارچوب بالایی فشار هوا را نشان می دهد، چارچوب میانی نشانگر نرخ تغییرات فشار هوا است، و چارچوب پایینی هم تفاوت بارندگی نسبت به میزان میانگین را نشان می دهد. این تغییر برابر با ۰.۷۸ میکرومتر، یا کمتر از یک ده هزارم اینچ در هر ساعت است.
سوباسا کویاما، دانشجوی دکترای علوم جوی دانشگاه واشنگتن و نویسنده ی مسئول این پژوهش می گوید: «تا جایی که من می دانم، این نخستین پژوهشی است که روی پیوند متقاعدکننده میان نیروهای کشندی ماه (جزر و مدی) و بارش باران انجام شده.»

کویاما هنگامی که سرگرم بررسی امواج جَوی بود متوجه نوسان های اندکی در فشار هوا شد. وی و نویسنده ی همکارش جان (مایکل) والاس، استاد علوم جوی دانشگاه واشنگتن، دو سال را صرف ردیابی این پدیده کردند.

پیوند میان گام های ماه و تغییرات فشار هوا نخستین بار در سال ۱۸۴۷، و دما در سال ۱۹۳۲در مشاهدات زمینی دیده شد. در پژوهش دیگری که سال ۲۰۱۴ در دانشگاه واشنگتن انجام شده بود، پژوهشگران با بهره از یک شبکه ی داده ی جهانی تایید کردند که فشار هوا روی سطح به طور قطع با گام های ماه تغییر می کند.

کویاما می گوید: «هنگامی که ماه بالای سر یا زیر پا (سمت مخالف) باشد، فشار هوا بالاتر است.»

در این پژوهش تازه برای نخستین بار نشان داده شده که کشش گرانشی ماه تاثیر اندکی نیز بر میزان بارش باران دارد.

هنگامی که ماه بالای آسمان است، گرانشش باعث می شود هوای زمین رو به آن برآمده شود، از همین رو فشار یا وزن هوا در سمت مخالف سیاره بالا می رود. فشار که بالاتر رفت، دمای توده های هوا افزایش می یابد. از آن جایی که هوای گرم تر می تواند نمناکی (رطوبت) بیشتری را در خود نگه دارد، پس این توده های هوا اکنون دارای رطوبتی بیش از گنجایش خود می شوند.

کویاما می گوید: «مانند ظرفی که در فشار بیشتر بزرگ تر شود. این رطوبت نسبی بر بارش باران اثر می گذارد زیرا هر چه رطوبت کمتر باشد شرایط برای بارندگی کمتر است.»

کویاما و والاس با بهره از داده هایی که به مدت ۱۵ سال، از ۱۹۹۸ تا ۲۰۱۲ توسط ماهواره ی سنجش بارندگی گرمسیریِ سازمان فضایی ژاپن و ناسا گرد آمده بود نشان دادند که به راستی در زمان بالا بودن ماه، بارش باران سبک تر است. ولی این تغییر تنها حدود ۱ درصد کل تغییرپذیری بارش باران است، بنابراین آنقدر نیست که بر دیگر جنبه های هواشناسی اثر بگذارد یا کسی متوجه تفاوت آن شود.

کویاما می گوید: «هیچ کس نباید به دلیل بالا بودن ماه، چتر با خود ببرد.» وی می افزاید ولی در عوض این اثر می تواند برای آزمودن مدل های اقلیمی، و بررسی این که آیا فیزیک این مدل ها به اندازه ی کافی برای بازتولید اثر گرانش ماه در بارش کمتر هم سودمند هستند یا نه کاربرد داشته باشد

والاس می خواهد بررسی این موضوع را ادامه دهد تا ببیند آیا رده های خاصی از باران ها، مانند بارش سنگین، و نیز بسامد رخ دادن توفان های بارانزا هم ارتباطی به ماه دارند یا نه.


-------------------------------------------------
تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:

واژه نامه:
moon - planet - rain - Geophysical Research Letters - rainfall - Tsubasa Kohyama - UW - atmospheric sciences - atmospheric wave - John (Michael) Wallace - gravitational tug - Earth - moisture capacity - NASA - Japan Aerospace Exploration Agency - Tropical Rainfall Measuring Mission - heavy downpour - rainstorm -

منبع: sciencedaily

0 دیدگاه شما:

Blogger template 'Browniac' by Ourblogtemplates.com 2008

بالای صفحه