انفجار یک ستاره در دل گرد و غبار
 |
| تصویر زمینه در اندازه ی بزرگ تر |
این انفجار نیرومند ستاره ای نخست در اوایل همین ماه دیده شد. کهکشان میزبان آن، کهکشان پرآوازه و خوش عکس قنطورس آ بود، کهکشانی در فاصله ی ۱۱ میلیون سال نوری که با دوربین های دوچشمی هم دیده می شود و به دلیل داشتن انبوه چشمگیری از رشته های غبار کدر و نورآشام در مرکزش شناخته شده است.
قنطورس آ را در این تصویرِ پُروضوح از بایگانی عکس های تلسکوپ فضایی هابل می بینید. چارچوب پیوست که همین ابرنواختر را هم در بر دارد، از روی زمین و تنها دو روز پس از یافته شدن ابرنواختر گرفته شده.
این ابرنواختر با عنوان SN2016adj با دو خط تیره در نمای پیوست نشان داده شده، درست سمت چپ یک ستاره ی پرنور که در واقع از ستارگان پیش‌زمینه و در کهکشان راه شیری خودمان است.
هم اکنون (در حال حاضر) گمان می رود SN2016adj ابرنواختری از رده ی IIb باشد، یک ابرنواختر رُمبش هسته ای که از رُمبش هسته ی یک ستاره پدید آمده، و چون در جایی به این نزدیکی رخ داده و نیز از پشت یک رشته ی شناخته شده ی گرد و غباردیده می شود، بسیار مورد علاقه ی اخترشناسان است.
شاید رصدهای کنونی و آینده از این ابرنواختر بتواند سرنخ های تازه ای درباره ی سرنوشت ستارگان بزرگ و شیوه ی پیدایش برخی از عنصرهایی که در زمین خودمان یافته شده به ما بدهد.
-------------------------------------------------
کانال تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
واژه نامه:
supernova - galaxy - Centaurus A - binoculars - Cen A - Hubble Space Telescope - SN2016adj - star - Milky Way Galaxy - Type IIb - stellar-core-collapse - dust filament - element - Earth
منبع: apod.nasa.gov
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان
0 دیدگاه شما:
ارسال یک نظر