ستارگان بزرگ در NGC 6357
 |
| این تصویر در اندازه ی بزرگ تر |
NGC ۶۳۵۷، یک مجموعه ی پهناور از سحابی های گسیلشی (نشری) در فاصله ی ۶۵۰۰ سال نوری زمین و در راستای دُم صورت فلکی کژدم، منزلگاه ستارگان بزرگیست.
در واقع نزدیک مرکز همین عکس نمای نزدیک که از روی زمین گرفته شده، خوشه ی ستاره ای "پیسمیس ۲۴" را می بینیم که برخی از بزرگ ترین ستارگان کهکشان راه شیری، ستارگانی با جرم حدود ۱۰۰ برابر خورشید را در خود پرورش داده.
ناحیه ی درخشان مرکزی این سحابی هم ستون های غبارآلودی از گاز مولکولی که به احتمال بسیار، پیش‌ستارگان غول پیکر را از چشم کنجکاو تلسکوپ های نوری پنهان کرده اند.
بادهای میان‌ستاره ای و پرتوهای پرانرژی ستارگان بزرگ جوان و نوزاد با پس زدن و تراشیدن گاز و غبار زاینده ی خود، پیکره هایی پیچیده را در سحابی پدید آورده و نیز آن را به تابش واداشته اند.
داده های طیفی باریک-باندی که به این عکس افزوده شده، چهره ی غارمانند سحابی را نمایان تر کرده.
رنگ های این عکس بر پایه ی چرخه ی رنگ تلسکوپ هابل برگزیده شده و در آن اتم های گوگرد، هیدروژن، و اکسیژن به رنگ سرخ و سبز و آبی نشان داده شده اند.
گستردگی این چشم انداز تلسکوپی فریبنده در فاصله ی برآوردی NGC ۶۳۵۷ نزدیک به ۵۰ سال نوری است.
بخش مرکزی عکس را اینجا بهتر ببینید: * معماری گوتیک در فضا
-------------------------------------------------
تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
واژه نامه:
star - NGC 6357 - emission nebula - constellation Scorpius - star cluster - Pismis 24 - Sun - molecular ga - protostar - interstellar wind - cavernous - Hubble palette - sulfur - hydrogen - oxygen - atom
منبع: apod.nasa.gov
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان
0 دیدگاه شما:
ارسال یک نظر