خورشیدگرفتگی ۹ مارس از چشم یک ماهواره
* دیروز فضاپیمای "رصدخانه ی آب و هوای ژرفای فضا" (DSCOVR) که برای فراهم آوردن چشم اندازی روشن از سیاره ی زمین ساخته شده، یک "نخستین" دیگر به مجموعه نماهای بی‌همتایی که تاکنون گرفته افزود.
در حالی که مردمان ساکن باختر اقیانوس آرام چند ساعت از بامداد را به آسمان چشم دوخته بودند تا یک خورشیدگرفتگی کلی را ببینند، ماهواره ی DSCOVR داشت از درون فضا به پایین نگاه می کرد و سایه ی ماه را می دید که روی چهره ی روشن از آفتابِ زمین حرکت می کرد.
 |
| این پویانمایی که ۱.۹۶ مگابایت حجم دارد، از پیوند ۱۳ تک عکس درست شده. برای دریافت اندازه ی بزرگِ همه ی این ۱۳ عکس در یک فایل زیپ، اینجا را بکلیکید. |
این پویانمایی از پیوند ۱۳ عکس درست شده که فضاپیمای DSCOVR در روز ۹ مارس ۲۰۱۶، با "دوربین تصویربرداری چندرنگ از زمین" خود (EPIC) گرفته بود. EPIC از یک دستگاه بار-جفت شده ی (CCD) چهار مگا پیکسلی و یک تلسکوپ کاسگرین تشکیل شده است. با کلیکیدن روی پیوند زیر این پویانمایی، هر ۱۳ عکس را جداگانه و در اندازه ی بزرگ دریافت خواهید کرد. ویدیوی این پویانمایی را در یوتیوب هم می توانید بینید.
آدام سابو، دانشمند پروژه DSCOVR از ناسا می گوید: «چیزی که برای ما ویژگی دارد اینست که ماهواره تقریبا روی خط زمین-خورشید جای دارد و در نتیجه ما می توانیم از چشم آن، گذر کامل سایه ی ماه از یک لبه ی زمین به لبه ی دیگر را ببینیم. یک ماهواره ی زمین-آهنگ باید شانس بیاورد که به نیمه های یک خورشیدگرفتگی در ساعت نیمروز به وقت محلی برسد. من نمی دانم آیا تاکنون کسی توانسته یک خورشیدگرفتگی کامل را در یک دسته عکس یا ویدیو به تصویر بکشد یا نه.»
در این خورشیدگرفتگی که تنها خورشیدگرفتگی کلی سال ۲۰۱۶ بود، سایه ی ماه نو حرکت خود روی زمین را از اقیانوس هند آغاز کرد و با پشت سر گذاشتن اندونزی و استرالیا، به سوی آب های آزاد و جزایر اقیانوسیه (مِلانِزی، میکرونزی، پلی‌نزی) رفت. ببینید که چگونه ماه در همان جهت چرخش زمین جابجا می شود. لکه ی روشنی که [در همه ی نماها] درست در مرکز چهره ی زمین دیده می شود بازتاب نور خورشید از روی زمین است که دارد یکراست به سوی دوربین EPIC می تابد.
ماهواره ی DSCOVR -که به نام GoreSat هم خوانده می شود- در میان زمین و خورشید، به فاصله ی ۱.۶ میلیون کلیومتری زمین جای گرفته و جایگاهش به گونه ایست که همواره چهره ی تمام-روشن زمین را می بیند، حتی با وجود چرخش زمین. دستگاه EPIC برای تولید انواع فرآورده های علمی، عکس هایش را با فیلترهای طیفی گوناگون -از فرابنفش تا فروسرخ نزدیک- می گیرد. عکس های رنگ طبیعی فضاپیما با همگذاری سه دسته نمای تک رنگ (کانال های سرخ، سبز و آبی) که پی در پی و سریع گرفته می شوند پدید می آید.
به گفته ی سابو، این ماهواره به طور معمول هر ۱۰۸ دقیقه یک بار عکس هایی در ۱۰ طول موج می گیرد (که تنها یکی از آن ها با وضوح کامل است). ولی در خورشیدگرفتگی ۹ مارس، گروه اپیک هر ۲۰ دقیقه یک بار عکس هایی را در تنها سه کانال سرخ، سبز، و آبی گرفتند. این به ماهواره امکان داد تا در مدت ۴ ساعت و ۲۰ دقیقه ای که خورشیدگرفتگی به درازا کشید، ۱۳ عکس بگیرد.
ماموریت اصلی فضاپیمای DSCOVR که در یک مدار پایدار میان زمین و خورشید جای گرفته، دیدبانی باد خورشیدی برای پیش بینی کنندگان وضع هوای فضا در سازمان ملی اقیانوسی و جَوی (NOAA) است. ماموریت دوم آن هم فراهم آوردن نماهای روزانه ی رنگی از سیاره ی زمین در همان حال که به گرد محورش می چرخد است. این ماهواره با همکاری NASA، NOAA، و نیروی هوایی آمریکا ساخته و به فضا پرتاب شده است.
از همین ماهواره دیده بودید: * فضاپیمای ناسا از فاصله یک میلیون مایلی، گذر ماه از برابر زمین را به تصویر کشیده
-------------------------------------------------
کانال تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
واژه نامه:
Deep Space Climate Observatory - DSCOVR - planet - Western Pacific - total eclipse - Sun - shadow - Moon - Earth - animation - NASA - Earth Polychromatic Imaging Camera - EPIC - charge-coupled device - CCD - Cassegrain telescope - total solar eclipse - new Moon - Adam Szabo - geosynchronous - Indian Ocean - Indonesia - Australia - open waters - Oceania - Melanesia - Micronesia - Polynesia - spectral filter - ultraviolet - infrared - monochrome - solar wind - space weather - National Oceanic and Atmospheric Administration - NOAA - U.S. Air Force
خلاصه برگردان: یک ستاره در هفت آسمان
0 دیدگاه شما:
ارسال یک نظر