سحابی اسپاگتی
 |
| این تصویر در اندازه ی بزرگ تر (۲.۹ مگابایت) |
اگر بخواهید رشته های در هم پیچیده ی سحابی اسپاگتی را دنبال کنید به سادگی راهتان را گم خواهید کرد.
این کلاف سر در گم از گازهای برافروخته که پَسمانده ی یک ابرنواختر است و به نام های Simeis 147 (سیمیس ۱۴۷) و Sh2-240 شناخته می شود، چیزی نزدیک به ۳ درجه یا ۶ برابر ماه کامل را در آسمان سیاره ی زمین می پوشاند. این پهنا بر پایه ی فاصله ی سحابی که ۳۰۰۰ سال نوری برآورد شده، به ۱۵۰ سال نوری می رسد.
این تصویر همنهاده ی باکیفیت از پبوند داده هایی درست شده که با یک فیلتر باریک-باند گرفته شده اند؛ فیلتری که برای آشکار کردن پرتوی اتم های هیدروژن به کار رفته و رشته های این گاز برافروخته و برانگیخته را نشان می دهند.
سن این پسمان ابرنواختر حدود ۴۰ هزار سال برآورد شده، یعنی نور انفجار سهمگین ستاره نخستین بار ۴۰ هزار سال پیش به زمین رسیده بود.
گفتنی است این پسماندهای رو به گسترش تنها پیایند ماجرا نبوده اند. این فاجعه ی کیهانی یک ستاره ی نوترونی چرخان (یک تپ اختر یا پولسار) نیز باقی گذاشته که در واقع تنها چیزیست که از هسته ی ستاره ی نگون بخت به جا مانده.
--------------------------------------------
کانال تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
واژه نامه:
Spaghetti Nebula - supernova - Simeis 147 - Sh2-240 - full moon - narrow-band filter - hydrogen - atom - supernova remnant - Earth - neutron star - pulsar - star - core
منبع: apod.nasa.gov
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان
0 دیدگاه شما:
ارسال یک نظر