امپراطوری کهکشان راه شیری یک مستعمره تازه پیدا کرد!

* مستعمره ی تازه ای برای امپراطوری کهکشان راه شیری یافته شد. اخترشناسان یک کهکشان کوتوله را یافته اند که تقریبا دورتر از همه ی ماهواره های راه شیری به گرد این کهکشان می چرخد. 
* این کهکشان احتمالا عضو یک گروه کوچک کهکشانی است که دارد به سوی کهکشان ما کشیده می شود.
نقطه های آبی و سرخ نامزدهای کهکشانی هایی که نامزد ماهواره ی کهکشان راه شیریند را نشان می دهند. البته کوتوله ی پیاله ۲ جزو این نقشه نیست. منبع عکس

بر پایه ی شبیه سازی ها، کهکشان های غول پیکری مانند راه شیری با بلعیدن کهکشان های کوچک تر بزرگ می شوند. این شبیه سازی ها همچنین نشان می دهند که همه ی اعضای یک گروه کهکشانی می توانند همزمان به کام یک کهکشان غول پیکر فرو روند. بهترین نمونه ها در همسایگی ما ابرهای ماژلانی بزرگ و کوچک هستند، درخشان ترین ماهواره های راه شیری که چه بسا به گرد یکدیگر نیز می چرخند.

کهکشان ها در مدار
تاکنون نزدیک به چهار دوجین کهکشان که به گرد راه شیری می چرخند شناسایی شده. از این میان، بزرگ ترین آن ها از نظر پهنا کهکشان کوتوله ی کمان است که در سال ۱۹۹۴ یافته شد - البته بزرگی آن تنها به این دلیل است که راه شیری دارد پیکره ی آن را پاره پاره می کند. پس از آن، بزرگ ترین ماهواره های راه شیری همان ابرهای ماژلانی هستند.

اکنون، گابریل توریالبا از دانشگاه کمبریج به همراه همکارانش یک کهکشان تازه یافته که با ۳۸۰ هزار سال نوری فاصله از زمین، در صورت فلکی پیاله جای دارد. توریلبا می گوید: «این چهارمین ماهواره ی بزرگ راه شیری است.»

این کهکشان نویافته که به عنوان " کوتوله ی پیاله ۲" نامیده شده، پیکره ی کلی‌اش برای چشم انسان شناسایی‌پذیر نیست، ولی تک ستاره های آن را می شود دید. دانشمندان تنها زمانی توانستند این کهکشان را در ماه ژانویه بیابند که از یک رایانه برای جستجوی انبوه های بیش از حد ستارگان در عکس هایی که یک تلسکوپ در شیلی گرفته بود کمک گرفتند.

اندازه گیری یک کهکشان
بیشتر کهکشان ها لبه های مشخصی ندارند، از همین رو اخترشناسان گاهی اندازه ی یک کهکشان را بر پایه ی "قطر نیم-روشن" آن بیان می کنند، که روشن ترین بخش کهکشان را در بر می گیرد و نیمی از نور آن را می تاباند. کهکشان کوتوله ی پیاله ۲ دارای قطر نیم-روشن ۷۰۰۰ سال نوریست- که اگر می توانستیم آن را ببینیم، دو برابر قرص کامل ماه در آسمان دیده می شد.

به گفته ی جاش سیمون، اخترشناس رصدخانه های کارنگی در پاسادنای کالیفرنیا، این کهکشانی توجه‌برانگیز است زیرا تقریبا از همه ی ماهواره هایی که در دهه ی گذشته به گرد راه شیری یافته شده اند درخشان تر است. نوری که این کهکشان می گسیلد هم ارز نور ۱۶۰ هزار خورشید است.

نمای شبح‌مانند
کهکشان کوتوله ی پیاله ۲ تا دیر زمانی نادیده مانده بود زیرا ستارگانش بسیار جدا از همند و نمایی شبح-مانند به آن داده اند.

توریالبا می گوید این کهکشان شاید تنها نباشد. پیاله ۲ به چهار جرمِ تازه یافته شده نزدیک است: خوشه ی ستاره ای کروی پیاله و همچنین سه کهکشان کوتوله در صورت فلکی شیر (اسد). همه ی این ها ممکن است بخشی از یک گروه باشند که اکنون دارد به سوی کهکشان راه شیری کشیده می شود.

با این حال کوتوله ی پیاله ۲ تاکنون زندگی آرامی داشته و هرگز این گستاخی را نکرده که به یک کهکشان بزرگ نزدیک شود. دلیلمان هم گِرد بودن آنست. اگر در تاریخش با یک کهکشان غول پیکر رویارو شده بود، پیکره اش در اثر گرانش آن غول به هم می ریخت و از شکل می افتاد.

پژوهشنامه ای درین باره برای انتشار در ماهنامه ی انجمن سلطنتی اخترشناسی پذیرفته شده.

--------------------------------------------
کانال تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:

واژه نامه:
galaxy - empire - colony - dwarf galaxy - Milky Way - Large and Small Magellanic Cloud - Sagittarius dwarf - Gabriel Torrealba - constellation Crater - Crater 2 dwarf - half-light diameter - full moon - Josh Simon - Carnegie Observatories - star - Crater globular star cluster - dwarf galaxy - Leo - Monthly Notices of the Royal Astronomical Society

منبع: newscientist

3 دیدگاه شما:

Davood Ramezani

به قول شما راه شیری واقعا پادشاهی میکنه برای خودش.
بشر هنوز فکرش در مورد سفر به پروکسیما قنطورس هم ناقصه چه برسه سفر درون کهکشانی یا میان کهکشانی.
یعنی نسل بشر تا اون موقع زنده هست که یه همچین چیزی رو تجربه کنه؟...

راستی اگه فرصت داشتید یا اوضاعتون رو به راه بود در مورد "هیتومی ِ" jaxa بخت برگشته هم یه مطلب بذارید. آخه خیلی حیف بود که از دست رفت.

یک ستاره در هفت آسمان

درست میگید جناب رمضانی
ما انسان ها گونه ای هستیم که هنوز درگیر شناخت سیاره ی خودمونیم و آشنایی کاملی با اون نداریم، کهکشان که به جای خود!
راستش درباره ی فضاپیمای هیتومی خبر دارم ولی از روز اول امیدی بهش نداشتم، فقط ناسا هست که در اینجور ماهواره ها تخصص داره؛ تک و توکی فضاپیمای اروپایی هم موفق بودند (البته اون ها هم به کمک ناسا).

ناشناس

ما هنوز اندر خم یک کوچه ایم

Blogger template 'Browniac' by Ourblogtemplates.com 2008

بالای صفحه