گردآوری نخستین داده‌های علمی درباره یکی از اجرام دورتر از پلوتو توسط نیوهورایزنز
فضاپیمای نیوهورایزنز ناسا که دارد خود را برای ادامه ی احتمالی ماموریتش در ژرفای فضا گرم می کند، اکنون برای دومین بار 1994 JR1 -یکی از اجرام کمربند کویپر (KBO) به پهنای ۱۴۵ کیلومتر در فاصله ی بیش از ۵ میلیارد کیلومتری خورشید- را به تصویر کشیده است. اعضای گروه علمی نیوهورایزنز با بهره از این عکس ها واقعیت های تازه ای را درباره ی این پسمانده ی دوردستِ روزگار آغازین سامانه ی خورشیدی به دست آورده اند.
 |
این تصویر پویا (gif) از پیوند دو عکس از
۲۰ عکسی که نیوهورایزنز در آوریل ۲۰۱۶ از 1994 JR1 گرفت درست شده. این جرم
کمربند کویپر (KBO) همان نقطه ی روشن جابجا شونده ای است که با پیکان نشان
داده شده. نقطه هایی که جابجا نمی شوند ستارگان پس‌زمینه اند. چیزی که در
بالا، سمت چپ تصویر جابجا می شود یک بازتاب درونی دوربین (گونه ای سلفی)
است که در اثر نور یک ستاره ی بسیار درخشان درست بیرون از میدان دید دوربین
لوری (LORRI) پدید آمده و در آن سه بازویی که آینه ی دومینه ی (ثانویه ی)
لوری را گرفته اند به چشم می خورد.
|
این عکس ها که در روزهای ۷ و ۸ آوریل به کمک دوربین شناسایی برد بلند فضاپیما (لوری، LORRI) و از فاصله ی حدود ۱۱۱ میلیون کیلومتری گرفته شده اند رکورد خود این فضاپیما برای نزدیک ترین نماها از 1994 JR1 که در نوامبر ۲۰۱۵ به دست آمده بود را شکسته اند. در آن زمان، فضاپیما JR1 را از فاصله ی ۲۸۰ میلیون کیلومتری دیده بود. [خواندید: * نیوهورایزنز یکی از اجرام کمربند کوییپر را به تصویر کشیده]
سیمون پورتر، یکی از اعضای گروه علمی نیوهورایزنز از بنیاد پژوهشی جنوب باختر (SwRI) در بولدر کلرادو می گوید این نماها چندین یافته ی ارزشمند را در بر دارند: «عکس های نوامبر ۲۰۱۵ و آوریل ۲۰۱۶ به ما اجازه می دهد تا جایگاه JR1 را با خطای کمتر از ۱۰۰۰ کیلومتر تعیین کنیم، بسیار بهتر از همه ی KBOهای کوچک.» پورتر به این گفته ها می افزاید که تعیین دقیق تر مدار این جرم به گروه علمی امکان می دهد یک نظریه که چند سال پیش ارایه شده بود را کنار بگذارند. بر پایه ی این نظریه، JR1 یکی از ماه‌وَش های پلوتو (Quasi-satellite) است.
این دانشمندان همچنین به کمک عکس های آوریل ۲۰۱۶ که دیدگاه نزدیک تری دارند، دوره ی چرخش این جرم را نیز اندازه گرفتند. آن ها برای این کار، تغییرات بازتاب نور از روی JR1 را بررسی کردند و نتیجه گرفتند که این جرم هر ۵.۴ روز یک بار به گرد خود می چرخد (یک روزِ JR1). جان اسپنسر، یکی دیگر از دانشمندان نیوهورایزنز از SwRI می گوید: «این دوره ی چرخش برای یک KBO به نسبت سریع است. این همه بخشی از شور و هیجان کاوش جاهای تازه و دیدن چیزهاییست که تاکنون دیده نشده.»
 |
دانشمندان نیوهورایزنز با بهره از داده های
منحنی نور -تغییرات روشنایی نوری که از سطح JR1 باز می تابد- دوره ی چرخش JR1 که برابر با
۵.۴ ساعته بود را اندازه گرفتند.
|
اسپنسر می افزاید که این تصاویر تمرین هایی عالی برای عکس های نمای نزدیکِ احتمالی از حدود ۲۰ جرم دیگرِ کمربند کویپر هستند که اگر ناسا ماموریت نیوهورایزنز را تمدید کند، در چند سال آینده می توانند گرفته شوند. نیوهورایزنز در ۱۴ ژوییه ی ۲۰۱۵ از درون سامانه ی پلوتو گذشت و نخستین عکس های نمای بسیار نزدیک از پلوتو و پنج ماه آن گرفت. این فضاپیما در راه یک رویارویی بسیار نزدیک دیگر با یکی دیگر از اجرام کمربند کویپر به نام 2014 MU69 است که در ۱ ژانویه ی ۲۰۱۹ انجام خواهد شد. [خواندید: * مانورهای فضاپیمای نیوهورایزنز برای تغییر مسیر آغاز شده]
-------------------------------------------------
کانال تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
واژه نامه:
NASA - New Horizons - 1994 JR1 - Kuiper Belt object - KBO - solar system - Long Range Reconnaissance Imager - LORRI - Simon Porter - Southwest Research Institute - SwRI - quasi-satellite - Pluto - John Spencer - moon - 2014 MU69 - reflection - selfie - secondary mirror - rotation period
منبع: nasa
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان
0 دیدگاه شما:
ارسال یک نظر