زنبقی در میان گرد و خاک
 |
| این تصویر در اندازه ی بزرگ تر |
این ابرهای گُل-مانند از گاز و غبار میان ستاره ای که در فاصله ی ۱۳۰۰ سال نوری از زمین، در میدان ستاره ایِ پربارِ صورت فلکی قیفاووس شکفته شده اند به نام NGC ۷۰۲۳ یا سحابی آیریس (گل زنبق) شناخته می شوند. البته NGC ۷۰۲۳ تنها سحابی آسمان نیست که سیمای یک گل را تداعی می کند (سحابی گل سرخ را ببینید).
این نمای تلسکوپی ژرف (با نوردهی بلند) دامنه ی رنگ های سحابی آیریس و هم‌آراستگی های (تقارن های) آن را با جزییاتی چشمگیر نشان می دهد.
درون آیریس، مواد گرد و خاکی سحابی یک ستاره ی داغ و جوان را در بر گرفته اند. نمایان ترین و اصلی‌ترین ر نگ اصلی سحابی آیریس آبی است؛ آن هم به دلیل ویژگی ذرات این مواد که بیش از همه رنگ آبیِ این ستاره را باز می تابانند.
رشته های مرکزیِ این ابرهای غبار ته رنگی سرخی دارند که دستاورد پدیده ی نورتابناکی (photoluminesence) است، یعنی پدیده ی "گرفتن و تاباندن فوتون": این غبارها در اثر تابش فرابنفش ستاره برافروخته شده اند و به گونه ای کارآمد، پرتوی نادیدنیِ فرابنفش را به نورِ دیدنِ سرخ تبدیل کرده و به ما نشان می دهند.
مشاهدات فروسرخ نشانگر آنند که این سحابی می تواند مولکول های پیچیده ی کربن با نام PAH ها (هیدروکربورهای آروماتیک پلی‌سیکلیک یا چندچرخه‌ای) را در بر داشته باشد.
پهنای گلبرگ های زیبا و آبی رنگ این زنبق کیهانی حدود شش سال نوری است و سرتاسر این میدان دید، گستره ای نزدیک به پنج برابر قرص کامل ماه را در آسمان سیاره ی زمین می پوشاند.
--------------------------------------------
کانال تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
واژه نامه:
NGC 7023 - Iris Nebula - interstellar dust - constellation Cepheus - flower - star - reflection nebula - filament - photoluminesence - ultraviolet - Infrared - nebula - carbon - molecule - PAH - petal
منبع: apod.nasa.gov
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان
0 دیدگاه شما:
ارسال یک نظر