هسته پرنور کهکشان گل آفتابگردان

این تصویر در اندازه‌ی بزرگ‌تر

ام۶۳ یا کهکشان گل آفتابگردان یکی از کهکشان‌های مارپیچی درخشان در آسمان نیمکره‌ی شمالی است. این کهکشان که با عنوان ان‌جی‌سی ۵۰۵۵ نیز شناخته می‌شود را می‌توان با یک تلسکوپ کوچک در صورت فلکی تازی‌ها (سگان شکاری) مشاهده کرد.

عکس امروز توسط تلسکوپ فضایی هابل گرفته شده، مرکز ام۶۳ و بازوهای مارپیچی بلند و تاب‌خورده‌ای که از آن بیرون زده‌اند را نشان‌ می‌دهد. تابش آبی‌فام ستارگان جوان و درخشان، تابش سرخ‌فام گازهای یونیده‌ی هیدروژن در سحابی‌های گسیلشی (نشری)، و رگه‌های تیره‌ی غبار این بازوها را به زیبایی آراسته‌اند.

ام۶۳ در کشمکشی گرانشی با ام۵۱ (کهکشان گرداب) و چند کهکشان کوچک‌تر به سر می‌برد. نوری که از ام۶۳ به چشم ما می‌رسد حدود ۳۵ میلیون سال (دوران زمین‌شناسی ائوسن روی زمین) پیش از آن تابیده شده و برای رفتن از یک سر این کهکشان مارپیچی به سر دیگرش هم به ۶۰ هزار سال زمان نیاز دارد.

ستارگان بخش‌های بیرونی کهکشان آفتابگردان با چنان سرعتی به گرد هسته‌ی آن می‌چرخند که با توجه به موادِ دیده شده و در نظر گرفتن گرانش معمولی، می‌بایست به فضا (بیرون از کهکشان) پرتاب شوند. ولی این حقیقت که این ستارگان همچنان در مسیر خود مانده‌اند نشانگر وجود ماده‌ی نادیدنی تاریک است که با گرانش خود آنها را نگه داشته.

--------------------------------------------

به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:

http://telegram.me/onestar_in_sevenskies

واژه‌نامه:

M63 - Sunflower Galaxy - spiral galaxy - NGC 5055 - constellation of Hunting Dogs - Canes Venatici - Hubble Space Telescope - spiral arms - star - emission nebula - ionized - hydrogen - dust - M51 - Whirlpool Galaxy - dark matter

منبع: apod.nasa.gov

برگردان: یک ستاره در هفت آسمان