یک ستاره در هفت آسمان: اسب بالدار و کهکشان‌هایش

این تصویر تلسکوپی گسترده و باکیفیت کهکشان‌هایی را نشان می‌دهد که در فراسوی ستارگان و ابرهای غبار کهکشان راه شیری در لبه‌ی شمالی صورت فلکی بلندپروازِ اسب بالدار (اسب بزرگ) پراکنده‌اند. [تصویر دوم را ببینید]

کهکشان ان‌جی‌سی ۷۳۳۱ که در بخش بالا، سمت راست تصویر خودنمایی می‌کند، یک کهکشان مارپیچی بزرگ در فاصله‌ی ۵۰ میلیون سال نوری است و از درخشان‌ترین کهکشان‌هاییست که نامش در فهرست پرآوازه‌ی سده‌ی هیجده شارل مسیه وارد نشده.

گروه کهکشانی آشفته‌ای که در پایین، سمت چپ دیده می‌شود، یک دسته کهکشانِ برخوردی بسیار شناخته شده به نام پنج‌گانه‌ی استفان است. این پنج کهکشان که حدود ۳۰۰ میلیون سال نوری از ما فاصله دارند، به گونه‌ای چشمگیر و تماشایی برخورد همزمان چند کهکشان را به نمایش گذاشته‌اند، و چیزی که اکنون از آنها می‌بینیم در واقع یک عکس فوری از یک دَم کیهانی در درازنای تاریخ برخوردها و برهم کنش‌های نیرومند میان آنهاست. [ببینید: * گروه ۵+۱ در فضا]

فاصله‌ی زاویه‌ای پنج‌گانه‌ی استفان و ان‌جی‌سی ۷۳۳۱ در آسمان سیاره‌ی زمین به اندازه‌ی نیم درجه است.