ستاره زایی با احتمال وزش باد
 |
| این تصویر در دو اندازه‌ی دیگر: کمی بزرگ‌تر- بسیار بزرگ‌تر (۶.۲ مگابایت) |
صورت فلکی کمتر شناخته شده‌ی تازی‌ها جایگاه اجرام گوناگون و دوردست بسیاریست- از جمله این کهکشان زیبا که به نام ان‌جی‌سی ۴۸۶۱ شناخته شده و حدود ۳۰ میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد.
اخترشناسان هنوز برای رده‌بندی این کهکشان به توافق نرسیده‌اند: با آن که ویژگی‌های فیزیکی‌اش (مانند جرم، اندازه، و سرعت چرخش) نشانگر یک کهکشان مارپیچی است ولی نمای ظاهری‌اش بیشتر به یک دنباله‌دار می‌ماند که یک "سر" درخشان و فشرده و یک "دِم" کم‌نورتر پشت سرش دارد، ویژگی‌هایی که بیشتر با یک کهکشان کوتوله‌ی نامنظم همخوانی دارد.
با این حال کهکشان‌های کوچک و به هم ریخته‌ای مانند ان‌جی‌سی ۴۸۶۱ به اخترشناسان فرصتی جالب برای پژوهش می‌دهند. کهکشان‌های کوچک پتانسیل گرانشی کمتری دارند؛ معنای ساده‌اش اینست که اجرام درون آن برای حرکت به انرژی کمتری نیاز دارند تا در کهکشان‌های دیگر. در نتیجه رفتن به این سو و آن سو در چنین کهکشان کوچکی بسیار آسان است و شانس این که جریان‌ها و برون‌ریزی‌هایی از ذرات پرسرعت باردار در آنها به راه افتد بسیار بیشتر می‌شود. این جریان‌ها که به نام باد کهکشانی خوانده می‌شوند، می‌توانند با کمی تلاش از این کهکشان‌ها بیرون بزنند.
در ان‌جی‌سی ۴۸۶۱ هم بادهای کهکشانی [یا بادهای کیهانی] می‌توانند در پی فرآیندهای ستاره‌زایی به راه بیفتند. دانشمندان می‌دانند که ستاره‌زایی‌هایی که دارد در "سر" رنگین و درخشان این کهکشان رخ می‌دهد، باید با آزاد کردن انرژی‌های هنگفت، جریان‌هایی از ذرات پرسرعت تولید کنند که از سر کهکشان بیرون زده و به بادهای گسترده‌تر کهکشانی بپیوندند. با این که بر پایه‌ی این نظریه، ان‌جی‌سی ۴۸۶۱ می‌بایست نامزدی عالی برای بررسی چنین بادهایی باشد، ولی در پژوهش‌هایی که به تازگی انجام گرفته هیچ اثری از باد کهکشانی در آن یافته نشده است.
-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
واژه نامه:
constellation of Canes Venatici - The Hunting Dogs - galaxy - NGC 4861 - rotational velocity - spiral galaxy - comet - dwarf irregular galaxy - charged particle - galactic wind - star formation
منبع: spacetelescope
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان
0 دیدگاه شما:
پست کردن نظر