بزرگراه یکطرفه در آسمان

اگر ویدیو اجرا نشد، می‌توانید آن را در کانال تلگرام یک ستاره در هفت آسمان ببینید. 

اگر یک ماهواره را در یک مدار دایره‌ای، حدود ۴۲۰۰۰ کیلومتر بالاتر از مرکز زمین جای دهیم، هر ۲۴ ساعت یک دور به گرد زمین خواهد زد. از آنجایی که این زمان هم‌ارز دوره‌ی چرخش خود زمین است، این مدار به نام مدار زمین‌آهنگ (زمین‌هم‌زمان، geosynchronous) خوانده می‌شود.

و اگر چنین مداری در صفحه‌ی استوای زمین هم باشد، ماهواره در یک نقطه‌ی ثابت آسمان به نام مدار زمین‌ایستا (زمین‌ایست‌وَر، زمین‌ثابت، geostationary) شناور خواهد بود.

چنان که آرتور سی. کلارک، نویسنده‌ی آینده‌گرا در دهه‌ی ۱۹۴۰ پیش‌بینی کرده بود، امروزه به گونه‌ای رایج از مدارهای زمین‌ایستا برای ارتباطات و ماهواره‌های هواشناسی بهره گرفته می‌شود، چیزی که برای عکاسان نجومی بسیار آشناست.

اگر دوربین رو به آسمان گرفته شده و با حرکت ستارگان تنظیم شود، می‌توانیم ماهواره‌های زمین‌ایستا که از بازتاب نور خورشید می‌درخشند را به روشی ویژه به تصویر بکشیم.
از آنجایی که این ماهواره‌ها پا به پای زمین می‌چرخند، آنها را همیشه به شکل یک نقطه‌ی ثابت می‌بینیم و با نوردهی درازمدت، تنها رد ستارگان پس‌زمینه ثبت خواهد شد. ولی اگر این روش برعکس به کار گرفته شود، یعنی دوربین هماهنگ با جابجایی ستارگان باشد، با نوردهی درازمدت، ستارگان به شکل نقطه‌هایی ثابت دیده شده و این ماهواره‌ها هستند که رد خود را در بزرگراهی در آسمان به جا می‌گذارند.

ویدیوی کوتاهی که اینجا می‌بینید، ماه گذشته به روش دوم گرفته شده و چندین ماهواره‌ی زمین‌ایستا را نشان می‌دهد که از برابر چهره‌ی ثابت سحابی نامدار شکارچی می‌گذرند.

--------------------------------------------

به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:

http://telegram.me/onestar_in_sevenskies

واژه نامه:

satellite - Earth - rotation period - geosynchronous orbit - equator - geostationary orbit - futurist - Arthur C. Clarke - weather satellite - astroimager - star - highway - Orion Nebula -

منبع: apod.nasa.gov

برگردان: یک ستاره در هفت آسمان