اسپاگتی سرخ
 |
| این تصویر در اندازه‌ی بزرگ‌تر |
اگر بخواهید رشته‌های کم‌نور و در هم پیچیده‌ای که از پسماند ابرنواختر سیمیس ۱۴۷ به جا مانده و در این تصویر پرجزییات دیده می‌شود را دنبال کنید، به سادگی راهتان را گم خواهید کرد.
این جرم آسمانی که با عنوان شارپلس۲-۲۴۰ هم فهرست‌بندی شده ولی بیشتر آن را به نام سحابی اسپاگتی می‌شناسیم، نزدیک به ۳ درجه از آسمان، یعنی گستره‌ای به اندازه‌ی ۶ قرص کامل ماه را در مرز صورت‌های فلکی گاو و ارابه‌ران می‌پوشاند. فاصله‌ی این ابر پسماند ستاره‌ای از زمین ۳۰۰۰ سال نوری برآورد شده و در این فاصله، پهنایش حدود ۱۵۰ سال نوریست.
در این تصویرِ همنهاده، تابش سرخ‌فام اتم‌های یونیده‌ی هیدروژن دیده می‌شود که به کمک فیلترهای باند باریک ثبت شده‌اند و مناطق گازی برانگیخته و داغِ ضربه خورده از انفجار ابرنواختر را نشان می‌دهند.
عمر این پسماند ابرنواختر حدود ۴۰ هزار سال برآورد شده؛ یعنی نور انفجار سهمگین ستاره، نخستین بار ۴۰ هزار سال پیش به زمین رسیده بود.
البته این پسماندهای رو به گسترش، تنها دستاورد ماجرا نبوده‌اند. این فاجعه‌ی کیهانی یک ستاره‌ی نوترونی چرخان (یک تپ‌اختر) نیز به جا گذاشته که در واقع همه‌ی چیزیست که از هسته‌ی ستاره‌ی منفجر شده به جا مانده است.
---------------------------------------------
کانال تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
واژه نامه:
Simeis 147 - supernova remnant - Sharpless 2-240 - Spaghetti Nebula - constellations Taurus - Auriga - full moon - narrow-band filter - ionized - hydrogen - atom - Earth - neutron star - pulsar - star - core
منبع: apod.nasa.gov
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان
0 دیدگاه شما:
ارسال یک نظر