در مشتری برف می‌بارد!

بزرگنمایی عکسی که جونو در ۱۹ می ۲۰۱۷ گرفت نشانگر وجود ابرهایی از یخ آب و/یا یخ آمونیاک در فراز بالای جو مشتری در منطقه‌ی گرمسیری جنوبی آنست. تصویر بزرگ‌تر

* همه‌ی ابرهای سیاره‌ی مشتری هیولاهایی غول،پیکر، چرخان، و بیگانه نیستند.

در این عکس که جونو در ۱۹ می ۲۰۱۷ گرفته، ابرهای رنگ
روشن کوچکی از یخ آب و/یا یخ آمونیاک در سرتاسر منطقه‌ی‌
گرمسیری جنوبی، و در فراز ۱۲۸۵۸ کیلومتری سیاره  به چشم
میخورد. این نخستین بارست این همه ابر بلند دیده می‌شود، شاید
دلیلش زاویه‌‌ی  روشنایی بعد از ظهر باشد که به ویژه برای
هندسه‌ی چشم‌انداز مناسب بود.

عکس‌های تماشایی تازه‌ای که فضاپیمای جونوی ناسا به زمین فرستاده، ابرهای پنبه‌مانند سفیدی را نشان می‌دهند که سایه‌های کوچک خود را بر پشته‌ی ابرهای غول‌آسا و چندرنگ این سیاره‌ افکنده‌اند. 

به گفته ی دانشمندان ماموریت جونو، این ابرهای سفید که پهنای هر یک به حدود ۸۰ کیلومتر می‌رسد، در بلندای جو مشتری جای دارند- به اندازه‌ای بالا که بسیار سردند، و بنابراین موادی که از آنها می‌ریزد تقریبا به طور قطع یخ‌زده است.

اسکات بولتون، پژوهشگر اصلی جونو از بنیاد پژوهشی جنوب باختر در سن آنتونیو، در یک نشست خبری که روز پنجشنبه ۲۵ می برگزار شد گفت: «روی مشتری برف می‌بارد، و ما داریم چگونگی کارکردش را می‌بینیم.»

بولتون افزود: «شاید بیشتر آن از یخ آمونیاک باشد، و احتمالا آب یخ‌زده هم در آن آمیخته است، پس دقیقا مانند برفی که [روی زمین] می‌بینیم نیست، و من از روی تخیل خود گفتم آنجا برف می‌بارد- می‌تواند تگرگ باشد.»

کاوشگر ۱.۱ میلیارد دلاری جونو که در اوت ۲۰۱۱ به فضا پرتاب شده بود، در ۴ ژوییه‌ی ۲۰۱۶ وارد مدار بسیار کشیده‌اش به گرد مشتری شد. ماموریت اصلی این کاوشگر بررسی ویژگی‌های ساختار، همنهش (ترکیب)، و میدان‌های گرانشی و مغناطیسی این غول گازیست، تا به دانشمندان در بهتر شناختنِ چگونگی پیدایش و فرگشت آن کمک کند.

جونو بیشتر سنجش‌هایش را در بخشی از مدارش که به مشتری نزدیک است و در آن، از فراز قطب‌های مشتری می‌گذرد انجام می‌دهد. این گذرها هر ۵۳.۵ روز زمینی انجام می‌شوند. جونو تاکنون پنج تا از این گذرها که به نام "گذر پیرامشتری" شناخته می‌شوند را به پایان برده. نخستین آن روز ۲۷ اوت ۲۰۱۶ انجام گرفت.

این عکس‌های تازه به هنگام تازه‌ترین گذر که روز ۱۹ می کامل شد گرفته شده‌اند.

در نشست روز پنجشنبه، به طور عمده به دستاوردهای علمی جونو در پنج گذر پیرامشتری نخستش پرداخته شد. برای نمونه، بولتون و همکارانش از چرخندهای شگفت‌انگیزی گفتند که جونو نزدیک قطب‌های مشتری دیده، از فرآیندهای رازگونه‌ای که شفق‌های آن را پدید می‌آورند، و این که مشتری احتمالا هسته‌ای بزرگ، نرم، و تا اندازه‌ی حل شده دارد، و چند موضوع دیگر. [اینجا خواندید: * شگفتی‌های مشتری بیش از آنست که گمان می‌رفت]

نمایی باز هم نزدیک‌تر از ابرهای فراز بالای مشتری که در ۱۰ می ۲۰۱۷ توسط فضاپیمای جونوی ناسا گرفته شده. تصویر بزرگ‌تر

این عکس توسط فضاپیمای جونوی ناسا، در ۱۹ می ۲۰۱۷، ساعت ۵:۵۰ به وقت جهانی، و از فاصله‌ی ۸۹۰۰ کیلومتری گرفته شده و ابرهای سفیدرنگ فراز بالای مشتری که از یخ آب و/یا یخ آمونیاک درست شده‌اند را نشان می‌دهد. در برخی مناطق، این ابرها به نظر می‌رسد "خط‌های تندوَزه" ساخته‌اند- نوارهایی باریک از بادها و توفان‌های فراز بالا که با یک جبهه‌ی سرد همراهند. تصویر بزرگ‌تر

---------------------------------------------

کانال تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:

telegram.me/onestar_in_sevenskies

واژه نامه:

Jupiter - NASA - Juno spacecraft - planet - Scott Bolton - Southwest Research Institute - San Antonio - ammonia - water ice - Earth - snow - hail - magnetic fields - perijove pass - Jovian - aurora - core - tropical zone - squall line

منبع: Space.com

برگردان: یک ستاره در هفت آسمان