پوسته‌های یک کهکشان همنوع‌خوار
 |
| این تصویر در اندازه‌ی بزرگ‌تر |
ام۸۹، یکی از اجرام پرآوازه‌ی کاتالوگ مسیه، یک کهکشان بیضیگون به ظاهر ساده است که با پوسته‌ها و توده‌هایی کم‌نور آراسته شده.
دلیل پیدایش این پوسته‌ها هنوز ناشناخته است، ولی شاید زیر سر دنباله‌های کشندی باشد که در پی بلعیدن چندین کهکشان کوچک در چند میلیارد سال گذشته به جا مانده باشند. این پوسته‌ها شاید هم دستاورد برخورد با یک کهکشان بزرگ دیگر باشند: در این روند مرکزهای دو کهکشان با نزدیک شدن به یکدیگر شروع به نوسان پیرامون یک مرکز مشترک می‌کنند. این نوسان امواج چگالی‌ای پدید می‌آورد که به بیرون گسترده شده و همین پوسته‌های ستاره‌ای را در پیکره‌ی کهکشان پدید می‌آورند، درست مانند سطح یک آبگیر آرام که با به هم خوردن سطحش، در آن موج‌هایی به بیرون پخش می‌شود.
دلیل واقعی هر چه باشد، این تصویر به خوبی این موضوع که روز به روز پذیرفتنی‌تر می‌شود را می‌نمایاند که دستکم برخی از کهکشان‌های بیضیگون در گذشته‌ی نزدیک پدید آمده‌اند، و هاله‌های بیرونی بیشتر کهکشان‌های بزرگ واقعا یکدست نیستند بلکه پیچیدگی‌هایی دارند که دستاورد برخوردهای پی در پی با کهکشان‌های کوچک‌ترِ نزدیک و برافزایش مواد از آنهاست.
هاله‌ی کهکشان راه شیری نمونه‌ای از چنین پیچیدگی‌های نامنتظره‌ایست.
ام۸۹ یکی از کهکشان‌های خوشه‌ی کهکشانی دوشیزه در صورت فلکی دوشیزه است و حدود ۵۰ میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد.
--------------------------------------------
تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
واژه نامه:
M89 - Messier - elliptical galaxy - tidal tail - galaxy - shell - density waves - halo - accretion - Milky Way Galaxy - Virgo cluster
منبع: apod.nasa.gov
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان
پستها
2 دیدگاه شما:
خیلی برام جالبه عکس رو از سایت ناسا بر می داری برای خودت پونصد صتاره یک زیر زمین می چسبونی روش بابا تو چه اعتماد به نفسی داری انگار خودشون کشف کردن و یا رفتن فضا چهارتا مطلب رو بر می داری به فارسی بر می گردونی صاحب ناسا که نشدی کوچولو خخخخخخخ
وای خدا نکشت
کجا بودی؟ دلم برات تنگ شده بود.
بدجوری به تفریح و خنده نیاز داشتم
؛)
ارسال یک نظر