نمای نزدیک از یک جزیره کوچک کیهانی
 |
| این تصویر در اندازه‌ی بزرگ‌تر |
کهکشان‌های مارپیچی اغلب با شکوه و جلال تمام دیده می‌شوند. خوشه‌های ستارگان جوان و آبی‌فام و مناطق صورتی‌رنگ ستاره‌زاییِ آنها در بازوهای گسترده‌ی مارپیچی‌شان چشم‌ها را خیره می‌کند.
ولی کهکشان‌های نامنظم و کوچک مانند ان‌جی‌سی ۴۴۴۹ در فاصله‌ی ۱۲ میلیون سال نوری زمین هم به سهم خود ستاره می‌سازند. این کهکشان با پهنای کمتر از ۲۰ هزار سال نوری، یک جزیره‌ی کوچک کیهانی تقریبا هم‌اندازه‌ی کهکشان ماهواره‌ای راه شیری خودمان، ابر ماژلانی بزرگ (ال‌ام‌سی) است و اغلب نیز با آن مقایسه می‌شود.
این تصویر چشمگیر توسط تلسکوپ فضایی هابل از این کهکشانِ به خوبی بررسی شده گرفته شده و با پردازش آن، تابش سرخ‌فامی که نماینده‌ی گاز هیدروژن است در آن پدیدار شود. این تابش سرخ‌فام، مناطق گسترده‌ی ستاره‌زایی در ان‌جی‌سی ۴۴۴۹ را نشان می‌دهد که برخی از آنها حتی از مناطق ستاره‌زایی در ابر ماژلانی بزرگ هم گسترده‌ترند، با کمان‌های بزرگ میان‌ستاره‌ای و حباب‌هایی که توسط ستارگان بزرگ و کوتاه‌عمر به فضا دمیده‌اند.
ان‌جی‌سی ۴۴۴۹ عضو یک گروه کهکشانی در صورت فلکی تازی‌ها است. هنچنین این کهکشان نخستین کهکشان کوتوله‌ی شناخته شده‌ایست که یک جریان کشندی از ستارگان دارد.
--------------------------------------------
تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
واژه نامه:
NGC 4449 - spiral galaxy - star cluster - spiral arm - irregular galaxy- island universe - Milky Way - satellite galaxy - Large Magellanic Cloud - LMC - Hubble Space Telescope - hydrogen - group of galaxies - constellation Canes Venatici - tidal star stream
منبع: apod.nasa.gov
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان
0 دیدگاه شما:
ارسال یک نظر