سحابی پکمن
 |
اگر به درون این ابر کیهانی که به نام ان‌جی‌سی ۲۸۱ خوانده شده نگاه کنید شاید متوجه ستارگان خوشه‌ی باز آ‌ی‌سی ۱۵۹۰ نشوید، ستارگان جوان و پرجرمی که درون خود سحابی به دنیا آمده‌اند و خود آنها هستند که باعث برافروختگی و تابش آن شده‌اند. [پس این یک سحابی گسیلشی یا نشری است- م]
پیکره‌های چشم‌نوازی که در این تصویرِ ان‌جی‌سی ۲۸۱ دیده می‌شود، ستون‌های تراشیده شده و گویچه‌های غباریِ چگالی هستند که پرتوها و بادهای نیرومند و پرانرژی ستارگان داغ خوشه آنها را تراشیدهاند و در برابر تابش پشتشان به حالت ضدنور دیده می‌شوند. این ساختارهای غبارآلود اگر به اندازه‌ی کافی دوام بیاورند می‌توانند خودشان جایگاه ستاره‌زایی‌های آینده شوند.
ان‌جی‌سی ۲۸۱ به دلیل نمایی که از کل ساختارش به ذهن می‌آید، به نام "سحابی پکمن" نامیده شده [اینجا دهانش رو به سمت چپ باز شده- م]. این سحابی با حدود ۱۰,۰۰۰ سال نوری فاصله از زمین، در صورت فلکی خداوند اورنگ (ذات‌الکرسی) دیده می‌شود.
این تصویر باکیفیت از همگذاری داده‌های فیلترهای باریک-باند درست شده و تابش اتم‌های هیدروژن، گوگرد، و اکسیژن سحابی را به ترتیب به رنگ‌های سبز، سرخ، و آبی نشان می‌دهد. گستردگی این تصویر در فاصله‌ی برآوردی ان‌جی‌سی ۲۸۱ بیش از ۸۰ سال نوری است.
--------------------------------------------
کانال تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
واژه‌نامه:
NGC 281 - open cluster - IC 1590 - nebula - globule - silhouette - star - Pacman Nebula - constellation Cassiopeia - narrow-band - hydrogen - sulfur - oxygen - atom
منبع: apod.nasa.gov
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان
0 دیدگاه شما:
پست کردن نظر