رویارویی یک دنباله‌دار بی‌پروا با خورشید

چرا دنباله‌دار ماخهولتز تا این اندازه تهی از مولکول‌های کربنی شده؟

دنباله‌دار ۹۶پی/ماخهولتز در اصل به این دلیل آوازه یافته که در مدارش، از هر دنباله‌دار کوتاه-دوره‌ی دیگری به خورشید نزدیک‌تر می‌شود (نصف فاصله‌ی سیاره‌ی تیر) و هر پنج سال نیز این رویارویی نزدیک با خورشید را تکرار می‌کند.

ناسا برای بیشتر شناختن این دنباله‌دار شگفت‌انگیز، با تلسکوپ خورشیدی سوهو (SOHO) مسیر آن را در تازه‌ترین دیدارش با خورشید در ماه اکتبر زیر نظر گرفت.

جرم روشن گوه‌ی سمت چپ خورشید سیاره‌ی مشتری است. ویدیوی بزرگ‌تر را به بزرگی ۷۵ مگ اینجا ببینید

در این تصویر همنهاده (ترکیبی)، این دنباله‌دار که دمش پرنورتر شده را می‌بینیم که دارد خورشید را دور می‌زند. سطح درخشان خورشید پشت یک پوشانده‌ی سیاه پنهان شده ولی بخشی از تاج گسترده‌اش هنوز پیدایست. ستارگان در گوشه و کنار پس‌زمینه‌ دیده می‌شوند.

بر پایه‌ی یک انگاره، همین دیدارهای نزدیک با خورشید بوده که به گونه‌ای باعث شده دنباله‌دار ماخهولتز کربن خود را از دست بدهد، ولی انگاره‌ی دیگری می‌گوید که این دنباله‌دار از آغاز با چنین همنهشی و در جایی بسیار دور پدید آمده بوده- حتی چه بسا در یک سامانه‌ی ستاره‌ای دیگر.

-------------------------------------------

کانال تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:

telegram.me/onestar_in_sevenskies

واژه‌نامه:

Comet Maccholz - carbon - 96P/Machholz - Sun - short period comet - Mercury - NASA - SOHO - corona - star system

منبع: apod.nasa.gov

برگردان: یک ستاره در هفت آسمان