ستاره‌فشانی‌های یک کهکشان
 |
| این تصویر در اندازه‌ی بزرگ‌تر (۳.۷ مگ) |
در این تصویر که توسط تلسکوپ فضایی هابل ناسا گرفته شده ان‌جی‌سی ۵۳۹۸ را می‌بینیم، یک کهکشان مارپیچی میله‌ای در فاصله‌ی حدود ۵۵ میلیون سال نوری زمین، در صورت فلکی قنطورس.
این کهکشان به داشتن یک منطقه‌ی بسیار گسترده‌ی HII (اچ۲) آوازه یافته، ابری بزرگ از هیدروژن یونیده که به نام اچ۲ نیز شناخته می‌شود، H نماد شیمیایی هیدروژن است و II هم نشانگر این که اتم‌های آنها یک الکترون از دست داده و یونیده شده‌اند. این ابرِ ان‌جی‌سی ۵۳۹۸ به نام "تول ۸۹" شناخته می‌شود و پایین، سمت چپ کهکشان جای دارد، در نوک ساختار "میله‌ای" که از هسته‌ی کهکشان گذشته و برای ادامه‌ی فرآیندهای ستاره‌زایی، مواد را به درون می‌کشد.
تول ۸۹ تنها مجموعه‌ی بزرگ و گسترده‌ی ستاره زایی در سرتاسر این کهکشانست که پهنه‌ای نزدیک به ۵۰۰۰ در ۴۰۰۰ سال نوری را می‌پوشاند و دستکم هفت خوشه‌ی ستاره‌ای جوان و پرجرم را در بر دارد.
دو توده‌ی از همه درخشان تر در تول ۸۹ که تنها به نام‌های "ای" و "بی" نامیده می‌شوند به نظر می‌رسد به ترتیب حدود ۴ و ۳ میلیون سال پیش یک فرآیند ستاره‌زایی آتشین (ستاره‌فشانی) در آنها رخ داده بوده. گمان می‌رود تول ۸۹-ای به تنهایی دارای چندین ستاره‌ی بسیار درخشان و بزرگ از گونه‌ی ستارگان ولف-رایه است که با دمای بسیار بالا و بادهای سهمگینشان شناخته می‌شوند
--------------------------------------------
کانال تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
واژه نامه:
NASA - ESA - Hubble Space Telescope - NGC 5398 - barred spiral galaxy - Centaurus - HII - ionised hydroge - atom - electron - Tol 89 - bar - star - galactic core - star cluster - starburst - Tol 89-A - Wolf-Rayet - stellar wind
منبع: spacetelescope
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان
0 دیدگاه شما:
پست کردن نظر