گرد و غبارهای بره آسمانی
 |
ساختارهای گرد و غباری که اینجا می‌بینید بیش از ۸ درجه را در آسمان نیمکره‌ی شمالی می‌پوشانند.
این میدان دید موزاییکی بخشی از آسمان در باختر خوشه‌ی ستاره‌ای آشنای پروین، در راستای صورت فلکی برجگاهیِ بره (به عربی: حمل) و صفحه‌ی کهکشان راه شیری را در بر دارد.
سمت راست این تصویر که با نوردهی بلند گرفته شده، "اپسیلون بره" را می‌بینیم، ستاره‌ای آبی‌فام در فاصله‌ی حدود ۳۳۰ سال نوری زمین که با چشم نامسلح هم دیده می‌شود.
از چپ به راست تصویر، سحابی‌های غبارآلود ال‌بی‌ان۷۶۲، ال‌بی‌ان۷۵۳، و ال‌بی‌ان۷۴۳ را می‌بینیم که نور ستارگان منطقه را بازتابانده‌اند ولی احتمال می‌رود فاصله‌شان از ما حدود ۱۰۰۰ سال نوری باشد. پهنای این چشم‌انداز در این فاصله‌ی برآوردی بیش از ۱۴۰ سال نوریست.
این ابرها در لبه‌ی یک ابر مولکولی بزرگ جای دارد و به احتمال بسیار در دل تاریکشان ستارگان نوزاد و اجرام ستاره‌ای جوان (پیش‌ستاره) را پنهان کرده‌اند که چشم تلسکوپ‌های نوری از دیدنشان ناتوان است. این پیش‌ستاره‌ها دارند در هسته‌های چگالی در دل این ابر مولکولی زیر گرانش خود می‌رمبند و فشرده می‌شوند.
------------------------------------------
کانال تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
واژه نامه:
Pleiades star cluster - zodiacal - constellation Aries - plane - Milky Way Galaxy - Epsilon Arieti - nebula - LBN762 - LBN753 - LBN743 - molecular cloud - star - protostar
منبع: apod.nasa.gov
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان
0 دیدگاه شما:
ارسال یک نظر