تزیینات کریسمس در فضا
 |
تلسکوپ فضایی هابل چند روز پیش چیزی که مانند تزیینات رنگین کریسمس در فضا است را به تصویر کشید.
این چیز در واقع ان‌جی‌سی ۶۳۲۶ است، یک سحابی سیاره‌نما با رشته‌های برافروخته از گازهای بیرون‌زده که از نور یک ستاره‌ی رو به مرگ در مرکزش روشن شده‌اند.
زمانی که یک ستاره پیر شده و وارد گام غول سرخ زندگی می‌شود، لایه‌های بیرونی‌اش را به فضا پس می‌زند و هسته‌اش به شکل یک ستاره کوتوله‌ی سفید فشرده و چگال بر جا می‌ماند. گاهی این برون‌ریزی‌ها ساختارهای یکپارچه و زیبایی از گاز برافروخته با الگوی متقارن پدید می‌آورند، ولی ان‌جی‌سی ۶۳۲۶ بسیار پراکنده‌تر است. این جرم حدود ۱۱۰۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد و در صورت فلکی آتشدان دیده می‌شود.
سحابی‌های سیاره‌نما (یا سیاره‌ای) یکی از راه‌های اصلی برای پراکنده شدن عنصرهای سنگین‌تر از هیدروژن و هلیومی که در دل ستارگان ساخته می‌شوند. برخی از این موادِ بیرون‌زده که در فضا پراکنده شده‌اند می‌توانند بعدها ستارگان و سیاره‌های تازه‌ای را بسازند. [خواندید: * ذره ذره وجود ما از کجا آمده؟]
این تصویر از همگذاری عکس‌هایی درست شده که تلسکوپ فضایی هابل با بهره از دوربین سیاره‌ای میدان‌گسترده‌ی شماره ۲ی خود گرفته. رنگ‌های آبی و سرخ زنده‌ای که در تصویر دیده می‌شود نشانگر تابش موادی مانند اکسیژن و هیدروژن یونیده هستند که پرتوهای فرابنفش پرانرژی ستاره‌ی همچنان داغ مرکزی آنها را برافروخته و روشن کرده.
-------------------------------------------------
تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
واژه نامه:
Hubble Space Telescope - NGC 6326 - planetary nebula - star - red giant - white dwarf - constellation of Ara - Earth - element - hydrogen - helium - planet - Wide Field Planetary Camera 2 - WFPC2 - ion - oxygen - ultraviolet
منبع: nasa
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان
0 دیدگاه شما:
ارسال یک نظر