روبان‌ها، پولک‌ها و یک مروارید درشت
 |
| این تصویر در اندازه‌ی بزرگ‌تر (۲.۶ مگ) |
در این تصویر نوارهای زیبایی از گاز و غبار را می‌بینیم که به گرد مرکز مرواریدگونه‌ی کهکشان مارپیچی میله‌ای ان‌جی‌سی ۱۳۹۸ پیچیده شده‌اند. این کهکشان با فاصله‌ی حدود ۶۵ میلیون سال نوری از زمین، در راستای صورت فلکی کوره (فورناکس) جای دارد. قطر ان‌جی‌سی ۱۳۹۸ به ۱۳۵۰۰۰ سال نوری می‌رسد که بیش از راه شیری ماست.
بازوان مارپیچی باشکوه ان‌جی‌سی ۱۳۹۸ به جای این که درست از مرکز آن آغاز شده و رو به بیرون حلقه بزنند، از یک میله‌ی راست بیرون زده‌اند که از انبوه ستارگان درست شده و با گذشتن از مرکز کهکشان، منطقه‌ی مرکزی آن را دو نیم کرده است. تا جایی که دیده شده، بیشتر کهکشان‌های مارپیچی -حدود دو سومشان- چنین ساختاری دارند، ولی هنوز روشن نیست که این میله‌ها تاثیری روی رفتار و فرگشت کهکشان‌ها دارند یا نه و اگر دارند، اثرشان چیست.
این عکس با بهره از دستگاه "فورس۲" (طیف‌نگار کاهنده‌ی کانون با پراکنش کم ۲) روی تلسکوپ بسیار بزرگ (وی‌ال‌تی) رصدخانه‌ی جنوبی اروپا در رصدخانه‌ی پارانال شیلی گرفته شده و ان‌جی‌سی ۱۳۹۸ را باجزییاتی خیره‌کننده نشان می‌دهد- از رگه‌های تیره‌ی غباری که بازوانش را رگه رگه کرده‌اند گرفته تا مناطق ستاره‌زایی صورتی‌فامی که مانند پولک‌هایی بخش‌های بیرونی‌اش را آراسته‌اند.
-------------------------------------------
کانال تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
واژه‌نامه:
barred spiral galaxy - NGC 1398 - galaxy - constellation of Fornax - The Furnace - spiral arm - bar - star - FOcal Reducer/low dispersion Spectrograph 2 - FORS2 - ESO - Very Large Telescope - VLT - Paranal Observatory - Chile - star forming
منبع: eso
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان
0 دیدگاه شما:
ارسال یک نظر