استراحت کنجکاوی برای نگاهی به پشت سر

* خودروی کنجکاوی ناسا که دارد از کوه شارپ بالا می‌رود اندکی دست از کار کشید تا نگاهی به پشت سر و مسیری که در سفر حماسی‌اش در سیاره‌ی سرخ پیموده بیندازد.

نگاه کنجکاوی از روی پشته‌ی ورا روبین به پشت سر، و دشت پهناوری که از زمان فرودش در دهانه‌ی گیل در سال ۲۰۱۲ پیموده. اندازه‌ی بزرگ‌تر

این خودرو حدود سه ماه پیش از روی "پشته‌ی ورا روبین"، که بیش از ۳۰۰ متر بلندتر از کف دهانه‌ی ۱۵۴ کیلومتری گیل است، یک رشته عکس از چشم‌انداز پشت سرش گرفت. دانشمندان ماموریت با چسباندن آنها به هم یک سراسرنما (پانوراما) پدید آوردند که برخی از ایستگاه‌های اصلی که کنجکاوی از آغاز فرود بر سطح بهرام در اوت ۲۰۱۲ تاکنون بررسی کرده را با هم نشان می‌دهد. این عکس‌ها در ۲۵ اکتبر ۲۰۱۷ با دوربین ماستکم (MastCam) خودرو گرفته شده بودند.

دانشمند پروژه‌ی کنجکاوی، آشوین واساوادا از جی‌پی‌ال ناسا می‌گوید: «اگرچه کنجکاوی در پنج سال گذشته به طور پیوسته بالا و بالاتر می‌رفته، این نخستین بارست که توانسته نگاهش را برگرداند و کل گذشته‌ی ماموریتش را زیر پایش ببیند.»

«از روی پشته‌ی ورا روبین، دشت‌های پهناور کف دهانه را می‌بینیم که تا رشته‌ کوه‌هایی تماشایی که بخش شمالی لبه‌ی دهانه را ساخته‌اند گسترده شده‌اند.»

این ویدیو هم از عکس‌های گرفته شده در روز ۲۵ اکتبر ۲۰۱۷ درست شده. اگر ویدیو اجرا نشد، می‌توانید آن را در تلگرام یا در فیسبوک یک ستاره در هفت آسمان ببینید

عکس فضاپیمای مارس اکسپرس اروپا
از بخش شمال باختری دهانه‌ی گیل و
زمینه‌ی شمال آن، که نمای دیگری از
برخی از جاهای درون سراسرنمای
۲۵ اکتبر ۲۰۱۷ را نشان می‌دهد.

جایگاه فرود کنجکاوی پشت یک تپه‌ی کوچک پنهان شده، ولی "خلیج یلونایف" دیده دیده می‌شود -خلیج یلونایف جاییست که کنجکاوی نخستین بار شواهدی از وجود دریاچه‌ای احتمالا زیست‌پذیر و سامانه‌ای از جریان‌های رودخانه‌ای در دهانه‌ی گیل در گذشته‌ی دور یافت. چند ایستگاه مهم دیگر، مانند ایستگاه "کیمبرلی" و "تختال‌های موری" هم دیده می‌شوند.

کنجکاوی در بیشتر این ایستگاه‌ها کارش نمونه برداری و بررسی سنگ‌هایی بود که با مته‌ی انتهای بازویش سوراخشان می‌کرد. این مته از دسامبر ۲۰۱۶ که اشکالی در موتوری که سرمته‌ی آن را نسبت به دو "نقطه‌ی پایدارکننده‌اش" در دو سوی آن به جلو فشار می‌داد پیش آمد دیگر کار نکرده.

اعضای گروه کنجکاوی اکنون بیش از یک سال است که دارند روی آن کار می‌کنند، و راه حل ممکنی هم ارائه کرده‌اند: از خود بازوی روباتیک خودرو برای فشار دادن سرمته روی سنگ کمک می‌گیرند، بدون نیاز به نقطه‌های پایدارکننده.

آزمایش این راهکار تازه بر روی خودروی همزاد کنجکاوی که در جی‌پی‌ال ناسا (روی زمین است) نویدبخش بوده، و به گفته‌ی مقام‌های ناسا، دانشمندان بر آنند تا این ترفند را تا خودرو پشته‌ی ورا روبین را ترک نکرده بیازمایند.

عکسی که کنجکاوی از روی "پشته‌ی ورا روبین" از بستر و لبه‌ی دهانه‌ی گیل گرفته. در این عکس بسیاری از ایستگاه‌های کنجکاوی در ۸۰ کیلومتر راهی که از ۲۰۱۲ تاکنون پیموده دیده می‌شود.

--------------------------------------------

تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:

telegram.me/onestar_in_sevenskies

twitter.com/1star_7sky

واژه‌نامه:

NASA - Mars - Curiosity - Red Planet - Vera Rubin Ridge - Gale Crater - panorama - Red Planet - Ashwin Vasavada - Jet Propulsion Laboratory - Pasadena - California - Yellowknife Bay - habitabl - stream system - Kimberley - Murray Buttes - drill - stabilizer point - telephoto - lens - Mastcam - European Space Agency - Mars Express

منبع: Space.com

برگردان: یک ستاره در هفت آسمان