باغ پرندگان در فضا

این تصویر در اندازه‌ی بزرگ‌تر  (۳.۱ مگ)

این دو سحابی که نمایی مانند یک مرغ دریایی و یک اردک دارند تنها ابرهایی کیهانی نیستند که پیکره‌ی یک پرنده را تداعی می‌کنند.

ولی بزرگی هیچ پرنده ای به پای آنها نمی‌رسد، زیرا هر دوی آنها که با بال‌های گشوده در این چشم‌انداز گسترده‌ی کیهانی در پروازند، چیزی حدود ۷ درجه از آسمان شبانه‌ی سیاره‌ی زمین را در راستای صورت فلکی سگ بزرگ می‌پوشانند.

مرغ دریایی (بالا و مرکز چارچوب) خودش از دو سحابی گسیلشی تشکیل شده: ان‌جی‌سی ۲۳۲۷ که روشن‌تر است و سر پرنده را ساخته و آی‌سی ۲۱۷۷ که بدن و بال‌هایش را درست کرده.

فاصله‌ی برآورد شده‌ی سحابی مرغ دریایی ۳۸۰۰ سال نوریست و بر پایه‌ی این برآورد، پهنای بال‌های گشوده‌اش به حدود ۲۵۰ سال نوری می‌رسد.

سحابی اردک در گوشه‌ی پایین، سمت راست، که تنها ۵۰ سال نوری پهنا دارد، از مرغ دریایی کوچک‌تر است وهمچنین، با فاصله‌ی ۱۵۰۰۰ سال نوری از زمین، بسیار دورتر از آنست. این سحابی که از بادهای وزیده از ستاره‌ی بی‌اندازه پرجرم و داغ مرکزش پف کرده به عنوان ان‌جی‌سی ۲۳۵۹ نیز شناخته می‌شود.

گفتنی‌ست که بدن آماسیده‌ی سحابی اردک و بال‌های آن انگیزه‌ای برای خواندن آن به یک نام دیگر نیز شده، نامی که بیشتر با آن شناخته می‌شود: کلاهخود ثور.

--------------------------------------------

تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:

telegram.me/onestar_in_sevenskies

twitter.com/1star_7sky

واژه‌نامه:

seagull - duck - nebula - planet - Earth - constellation Canis Major - emission nebula - NGC 2327 - IC 2177 - star - NGC 2359 - Thor's Helmet

منبع: apod.nasa

برگردان: یک ستاره در هفت آسمان