دهانه‌ای بزرگ روی سطح یک ماه کوچک

این تصویر در اندازه‌ی بزرگ‌تر (۳.۵ مگ)

دهانه‌ی استیکنی، بزرگ‌ترین دهانه‌ روی سطح فوبوس، ماه سیاره‌ی بهرام است که نامش را از کلوئه آنجلین استیکنی هال، ریاضیدان و همسر ستاره‌شناس، آساف هال گرفته. آساف هال در سال ۱۸۷۷ هر دو ماه (قمر) سیاره‌ی سرخ را کشف کرد.

گودال استیکنی با پهنای بیش از ۹ کیلومتر، تقریبا به اندازه‌ی نصف قطر خود فوبوس را دارد و آن قدر بزرگ است که احتمالا برخوردی که آن را پدید آورده بوده، نزدیک بوده این ماه کوچک را تکه تکه کند.

این تصویر خیره‌کننده با رنگ‌های بهبودیافته که استیکنی و بخش‌های پیرامونش را نشان می‌دهد، در ماه مارس سال ۲۰۰۸ و توسط دوربین هایرایز (HiRISE) که بر روی فضاپیمای مدارگرد شناسایی بهرام نصب شده به ثبت رسیده است. در آن هنگام، این فضاپیما داشت گذر از فاصله‌ی حدود شش هزار کیلومتری فوبوس می‌گذشت.

با این که گرانش سطحی فوبوسِ سیارک-مانند کمتر از ۱/۱۰۰۰ گرانش زمین است، ولی رگه‌های رویش نشان می‌دهند که با گذشت زمان، مواد سست و آزاد از روی دیواره‌های گودال به درون آن لغزیده‌اند.

مناطق آبی روشن نزدیک لبه‌ی گودال می‌تواند نشانگر سطحی باشد که به تازگی خاک از رویش کنار رفته.

شیارهای رازگونه‌ای هم روی سطح فوبوس دیده می‌شود که دلیل پیدایش آنها نامعلوم است ولی امکان دارد به همان برخوردی که این دهانه را پدید آورد ربط داشته باشند.

--------------------------------------------

تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:

telegram.me/onestar_in_sevenskies

twitter.com/1star_7sky

واژه‌نامه:

Stickney Crater - martian moon - Phobos - Chloe Angeline Stickney Hall - Asaph Hall - Red Planet - HiRISE - Mars Reconnaissance Orbiter - asteroid - Earth

منبع: apod.nasa

برگردان: یک ستاره در هفت آسمان