وقتی ستارگان برای کهکشان خود یک "اثر انگشت" می‌سازند!

این تصویر در اندازه‌ی کمی بزرگ‌تر

این یک عکس مات نیست. این تصویریست که چرخشِ بزرگ‌ترین ماهواره‌ی کهکشان راه شیری، ابر ماژلانی بزرگ (ال‌ام‌سی) را با جزییاتی روشن نشان می‌دهد.

چرخش ال‌ام‌سی که نخستین بار توسط هابل شناسایی شده بود، در اینجا با بهره از داده‌های بسیار خوبِ ماهواره‌ی خورشید-گردِ گایا (Gaia) به نمایش در آمده.

گایا جایگاه ستارگان را با چنان دقتی می‌سنجد که با بررسی داده‌های آن می‌توان اندک حرکت‌های خاص ستارگان [نرخ تغییر جایگاه زاویه‌ای آنها در گذر زمان از دید مرکز جرم سامانه‌ی ستاره‌ای] را آشکار کرد، چیزی که پیش از این دیده نمی‌شد.

در این تصویر رد میلیون‌ها ستاره‌ی کم نور ابر ماژلانی بزرگ به گونه‌ای دقیق نشان داده شده.

با بررسی این تصویر همچنین می‌توانیم مرکز این چرخش ساعتگرد را هم ببینیم: نزدیک بالای میله‌ی مرکزی ابر ماژلانی بزرگ.

ابر ماژلانی بزرگ که در آسمان نیمکره‌ی جنوبی می‌درخشد، زمانی یک کهکشان مارپیچی کوچک بوده که اکنون در پی برهم‌کنش‌ با کهکشان بزرگ راه شیری و نیز همسایه‌ی کوچکش، ابر ماژلانی کوچک (اس ام‌سی)، پیکرش به هم ریخته است.

--------------------------------------------

تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:

telegram.me/onestar_in_sevenskies

twitter.com/1star_7sky

واژه‌نامه:

galaxy - Milky Way - Large Cloud of Magellan - LMC - Hubble - Sun - Gaia - star - proper motion - star trail - clockwise - central bar - spiral galaxy - Small Magellanic Cloud - SMC

منبع: apod.nasa

برگردان: یک ستاره در هفت آسمان