قلب پرآشوب یک رتیل
![]() |
این تصویر در اندازهی بزرگتر |
سحابی هیولاپیکر رتیل در قلب خود حبابهایی غولآسا انباشته از گازهای پرانرژی، رشتههای بلند غبار تیره، و ستارگان بیاندازه بزرگ دارد.
در مرکز این قلب، تودهای از ستارگان جای دارد که به اندازهای انبوه و فشرده است که زمانی آن را یک ستارهی تک پنداشته بودند.
این خوشهی ستارهای که آر۱۳۶ یا انجیسی ۲۰۷۰ شناخته میشود و بالای مرکز تصویر دیده میشود، میزبان شمار فراوانی از ستارگان داغ و جوان است.
این ستارگان با پرتوهای پرانرژی خود پیوسته گازهای سحابی را مییونند (یونیده میکنند) و با بادهای نیرومندی از ذرات پرانرژی که میوزانند حبابها را باد کرده و رشتههای پیچیده میسازند.
این تصویرِ رنگ نمایشی از پیوند دیجیتالی دادههای تلسکوپ فضایی ناسا/اسای هابل و "تلسکوپ فناوری نوین" (NTT) در رصدخانهی جنوبی اروپا (اِسو) به دست آمده و جزییاتی عالی از قلب پرآشوب این رتیل را نمایش میدهد.
سحابی رتیل که به نام سحابی ۳۰-زرینماهی نیز شناخته میشود و در ابر ماژلانی بزرگ (الامسی) جای دارد، یکی از بزرگترین منطقههای ستارهزایی در گروه محلی کهکشانهاست که هر چند میلیون سال یک بار دورههای بیاندازه نیرومندی از ستارهزایی در آن رخ میدهد.
--------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
واژهنامه:
Tarantula Nebula - star - star cluster - R136 - NGC 2070 - ionize - NASA - ESA - Hubble Space Telescope - ESO - New Technology Telescop - LMC - 30 Doradus - star formation -
منبع: apod.nasa
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان
0 دیدگاه شما:
پست کردن نظر