کهکشانی که از آغاز کیهان تاکنون دست نخورده
![]() |
کهکشان انجیسی ۱۲۷۷ در صورت فلکی برساووش |
بر پایهی یک برآورد، از هر ۱۰۰۰ کهکشان پرجرم، تنها یکی از آنها یادگار روزگار آغازین کیهان است و از زمان تولد در میلیاردها سال پیش تا به امروز ویژگیهایش را دست نخورده نگه داشته. از همین رو زمانی که گروهی از پژوهشگران به کمک تلسکوپهای روی زمین یکی از این کمیابها را یافتند، برای بررسی خوشههای کروی پیرامونش، و در نتیجه تایید نظرشان، به سراغ تلسکوپ فضایی هابل رفتند.
خوشههای کروی تودههایی از ستارگانند که در حومهی کهکشانها پرسه میزنند. خوشههای کروی بر دو گونهاند: خوشههای سرخفام که در کهکشانهای بزرگ ساخته شدهاند. آنها نزدیک مرکز کهکشانشان دیده میشوند و محتوای عنصرهای سنگینشان (فلز) بیش از هلیوم است. دستهی دیگر خوشههای کروی آبیفامند که درصد فلز کمتری دارند. این خوشهها پیرامون کهکشانهای پرجرم یافته میشوند و دستاورد بلعیدن کهکشانهای کوچکتر توسط آنها هستند.
بررسی این خوشهها آگاهیهایی دربارهی تاریخچهی کهکشانها به ما میدهد. به نوشتهی پژوهشنامهی این دانشمندان که در نشریهی نیچر منتشر شده، کهکشان انجیسی ۱۲۷۷ تنها خوشههای کروی سرخ دارد که در زمان پدید آمدن خود کهکشان ساخته شدهاند. این کهکشان از آن هنگام تاکنون هیچ تغییری نکرده. مایکل بیزلی، نویسندهی اصلی این پژوهش از بنیاد اخترفیزیک جزایر قناری میگوید: «خوشههای کروی از تاریخچهی پیدایش کهکشانها بسیار تاثیرپذیرند. این نخستین بارست که کهکشانی پرجرم را با خوشههای کروی آبیفامِ اندک میبینیم.»
کهکشان انجیسی ۱۲۷۷ پهنایی نصف کهکشان راه شیری دارد و در بخش مرکزی خوشهی کهکشانی برساووش، بزرگترین خوشهی کهکشانی نزدیک راه شیری جای گرفته. این کهکشان با فاصلهی ۲۲۵ میلیون سال نوری، چندان از زمین دور نیست و برای بررسی ویژگیهای یک کهکشان که اساسا از روزگار آغازین کیهان تاکنون دست نخورده مانده هدفی بسیار خوب است. ایگناسیو تروخیلیو، یکی دیگر از این پژوهشگران میگوید: «کهکشان انجیسی ۱۲۷۷ یک فرصت بیمانند برای بررسی یک کهکشان "آغازین" در کیهان نزدیک به ما میدهد.»
این کهکشان در زمان پیدایش سالانه ۱۰۰۰ ستاره میساخت- با راه شیری خودمان بسنجید که تنها یک ستاره در سال میسازد.
به نظر این دانشمندان، انجیسی ۱۲۷۷ به این دلیل در همهی تاریخ خود ساختار آغازینش را دست نخورده نگه داشته که از آغاز به عنوان ماهوارهی کهکشان مرکزی خوشهی برساووش ساخته شده بوده و کهکشان مرکزی هر مادهای را که میتوانسته به سوی انجیسی ۱۲۷۷ برود به سوی خود کشیده و روند فرگشت آن را متفاوت با دیگران کرده. انجیسی ۱۲۷۷ اکنون با سرعت ۱۰۰۰ کیلومتر بر ثانیه به گرد کهکشان مرکزی خوشه میچرخد.
--------------------------------------------
نوشتهی دیگری که ۶ سال پیش دربارهی همین کهکشان خوانده بودید:
* کشف بزرگترین سیاهچالهای که تاکنون شناخته شده در یک کهکشان کوچک
* کشف بزرگترین سیاهچالهای که تاکنون شناخته شده در یک کهکشان کوچک
--------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
واژهنامه:
galaxy - Instituto de Astrofísica de Canarias - IAC - University of La Laguna - ULL - Michael Beasley - Ignacio Trujillo - Hubble Space Telescope - globular cluster - star - element - Helium - Nature - NGC 1277 - New General Catalogue - Perseus Cluster - Milky Way
منبع: sciencedaily
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان
0 دیدگاه شما:
ارسال یک نظر