دستاورد یک برخورد تمام عیار کیهانی
![]() |
این تصویر در اندازهی بزرگتر |
در این تصویر پروضوح تلسکوپ فضایی هابل کهکشان شگفتانگیز انجیسی ۳۲۵۶ را میبینیم که با منطقهی مرکزی درخشانش، رگههای در هم تابیدهی غبارش، و دنبالههای کشندی بلندی که از آن بیرون زده، دستاورد یک برخورد کلاسیک تمام عیار کیهانیست.
این برخورد که از ۵۰۰ میلیون سال پیش آغاز شده میان دو کهکشان مارپیچی جداگانه و همجرم، به پهنای حدود ۱۰۰ هزار سال نوری رخ داده.
گفتن ندارد که در برخورد دو کهکشان، به ندرت برخوردی میان ستارگان آنها رخ میدهد. این برخورد و برهمکنش میان ابرهای مولکولی غولپیکر دو کهکشان رخ میدهد که به ستارهزاییهایی گسترده و چشمگیر هم میانجامد.
دو کهکشانی که در این برخورد شرکت داشتند اکنون دیگر قرصشان را نمیتوان بازشناخت و هستههایشان هم پشت غبارهای تیره پنهان شده. به احتمال بسیار تا چند صد میلیون سال دیگر، هستههای این دو با هم یکی میشوند و انجیسی ۳۲۵۶ هم تبدیل به یک تککهکشان بیضیگون غولپیکر خواهد شد.
انجیسی ۳۲۵۶ حدود ۱۰۰ میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد و در صورت فلکی جنوبی بادبان دیده میشود. در پسزمینهی این تصویر چندین کهکشان دورتر را میبینیم و در پیشزمینه هم شماری ستارگان کهکشان خودمان با تیزیهای پراششان به چشم میخورد.
--------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
واژهنامه:
NGC 3256 - tidal tail - Hubble - star - molecular gas - star formation - galaxy - spiral galaxy - galactic nuclei - elliptical galaxy - constellation Vela -
منبع: apod.nasa
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان
0 دیدگاه شما:
ارسال یک نظر