مدادی که از یک ستاره مُرده به جا مانده
 |
| این تصویر در اندازه‌ی بزرگ‌تر |
این موج شوک با سرعتی بیش از ۵۰۰ هزار کیلومتر بر ساعت در فضا به پیش می رود.
رشته‌های نازک و درخشانِ در هم بافته‌ای که بالای این تصویر رنگی بسیار پرجزییات دیده می‌شوند و دارند رو به بالا حرکت می‌کنند در حقیقت موج‌هایی بلند در صفحه‌هایی از گاز برافروخته‌اند که تقریبا داریم آنها را از لبه می‌بینیم.
نام رده‌بندی شده‌ی این سحابی ان‌جی‌سی ۲۷۳۶ است ولی به دلیل ظاهر کشیده و باریکش، به نام "سحابی مداد" نیز شناخته می‌شود.
سحابی مداد با درازای ۵ سال نوری و فاصله‌ی ۸۰۰ سال نوری از زمین، تنها بخش کوچکی از پسماند ابرنواختر بادبان است. خود پسماند ابرنواختر بادبان حدود ۱۰۰ سال نوری قطر دارد و توده ابری رو به گسترش است که از انفجار یک ستاره به جا مانده. نور انفجار این ستاره حدود ۱۱ هزار سال پیش به زمین رسیده بود.
سرعت جابجایی این امواج شوک در آغاز به میلیون‌ها کیلومتر بر ساعت می‌رسید ولی با پیشروی در دل مواد میان‌ستاره‌ای پیرامونش، به اندازه‌ی چشمگیری از سرعت آن کاسته شده.
در این تصویر گسترده‌میدان که در طیف باریک‌باند ثبت شده، رنگ‌های سرخ و آبی به ترتیب نشانگر تابش اتم‌های یونیده‌ی هیدروژن و اکسیژنند.
--------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
واژه‌نامه:
shock wave - NGC 2736 - the Pencil Nebula - Vela supernova remnant - star - ionized - hydrogen - oxygen - atom
منبع: apod.nasa
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان
0 دیدگاه شما:
ارسال یک نظر